Bijna een uur gereden om uiteindelijk te vinden
waar ik zo naar verlang
Rust.
Rust niet omgeven door geluidsmuren
vervaardigd door mensenharten en hersenschotsen,
maar door ruimte.
Ruimte juist niet bepaald door grenzen, plaats,
tijd, omtrek en volume,
een ruimte ontsloten van de formulering,
onbepaalde toestand.
Waar je vrij kan zijn en existeren.
Stilte, dat was wat ik vond.
Ultieme rust bied zich aan, zittend
in de zinderende zonnester,
laat ik mij heenvoeren
op de warme straalgolven en versmelt.
Het oneindige is mij deel.
Zijn.
Pure energie in een grenzeloze bevangenis.
Het overzien (het) begrijpen, volledig omvatten
uit zuiver geluk zalige liefde.
Voelen, ruiken, proeven, horen
zonder zintuigen.
Ervaren van leven, het zijn van al leven in
de onuitputtelijke mogendheden.
Geluiden van vogels, wind, water\
brengen mij gevoel van weemoed en schuld,
wetend dat jij je daar bevind;
in de zinderende druk van hitte en hete adem.