In de Volkskrant van vandaag (zaterdag 25 juni) staat een breed uitgemeten stuk over de plannen, of beter gezegd het onderzoek op zoek naar plannen om het tanende en tekortschietende cultuurhistorisch bewustzijn in het onderwijs te verbeteren.
En Maarten heeft gelijk er hoeft niets onderzocht te worden, het wiel is al uitgevonden. Zoals hij in de laatste alinea’s van zijn stuk ook duidelijk neerzet.
De commissie … zal niet het wiel van de canon uitvinden, maar de minister adviseren volwassen literatuurlijsten op te stellen. Ze zal verkleutering van het vwo aan de orde laten komen, een dam opwerpen tegen de didactische ideologie van het leren leren en het vaardighedenonderwijs, ze zal met voorstellen komen om het lage niveau van de opleidingen voor de leerkrachten omhoog te brengen. Ze zal pleiten voor cultuureducatie, waarvan Frankrijk tien jaar geleden 23 euro per hoofd van de bevolking werd besteed tegen slechts 13 eurocent hier, aldus een recent rapport van adviesbureau Boer & Croon. Zij zal uitleggen dat haast geboden is.Zij zal, ten slotte, pleiten voor een sturende rol van de wetgever. Dat strookt niet met de trend van een terugtredende overheid, waarin de politiek het onderwijsveld steeds meer zelfstandig laat, als reactie op de krankzinnige regelgeving waarmee zij het onderwijs decennialang heeft geteisterd. Het is ook in strijd met de ideologie van de markt, die door bijna de hele politiek wordt gedeeld.Maar besturen doe je met ideeën, niet met het eindeloos inwinnen van adviezen om je in te dekken tegen kritiek. Goed onderwijs veronderstelt idealisme. Wat willen wij onze kinderen leren? De canon onderwijzen vraagt om het geloof in een samenleving en een multiculturele beschaving waarover politici nauwelijks meer durven praten.
Maarten Doorman. Bijzonder hoogleraar journalistieke kritiek aan de Universiteit van Amsterdam, schrijver en filosoof.
Er wordt de laatste tijd veel aandacht gegeven aan het ontbreken van cultureel besef en de symptomen hiervan. Niet in de laatste plaats de desinteresse in de kunst en het afzakkende beleid daaromtrent. Als cultuur niet wordt meegegeven in het onderwijs en binnen de opvoeding zal het moeilijk worden er draagvlak en richting voor te vinden binnen de samenleving.