Op dit ogenblik zie ik bijna dagelijks het grote welles nietes spelletje als het gaat over global warming. Zowel de “gelovers” als “niet gelovers” maken gebruik van niet kloppende retoriek. Daardoor zijn beide standpunten eigenlijk onverdedigbaar en ongeloofwaardig geworden. De mens aan de zijlijn weet niet meer wat hij moet geloven en kiest daarom maar wat het best met zijn of haar geweten is te verenigen. En dat is, begrijpelijk, zo min mogelijk.
Of het nu waar is of niet, de aarde veranderd zoals het al miljoenen jaren doet en ook heeft gedaan in de kleine tijdspanne dat wij op aarde ronddolen. Ons succes als mensheid is ons aanpassingsvermogen en de mogelijkheid om de omgeving aan te passen. In die laatste zijn we volledig doorgeschoten en op globaal niveau. Wij leven in de veronderstelling dat wij wel in staat zijn onze leefomgeving te controleren en dat die constellatie nooit meer veranderd. Niets is minder waar. Deze instelling luid juist onze ondergang in, zoals andere beschavingen voor ons. Zou het niet geweldig zijn als wij die fatale dans zouden kunnen ontspringen? En wat is daar voor nodig?
Gemeenschappelijkheid. We moeten ons concentreren op datgene waar we het wel over eens over zijn. Zoals het opmaken van de natuurlijke en cruciale (energie)bronnen. Hier is volgens mij al jaren consensus over. En het rekensommetje is behoorlijk overtuigend en confronterend. Daardoor ook beter voelbaar (de grootste reden voor menselijk handelen) en concreter iets aan te doen. Stiekem zorgt het er gelijk voor dat onze CO2 uitstoot verminderd. Een win win situatie.
Een aantal recente voorbeelden van dergelijke rekensommen die ik deze week tegenkwam:
- De recente blogpost op Daily Kos door lowkell geeft dat heel mooi weer wat het voor de Amerikanen financieel zou kunnen betekenen.
- De talk van Steven Cowley op TED over Fusion Energy. Naast een passievollle voordracht heeft hij een heel mooi staatje over hoe lang de verschillende energy bronnen nog meegaan (op 6min 15 seconden). Erg verhelderend.
- Jared Diamond op TED over Why societies collapse.
- Louise Vet op TEDX over “the marriage between economy and ecology“
We zijn in immer versnellende pas op weg naar globale schaarste. Onze drang naar meer meer meer heeft onze afhankelijkheid op globaal niveau enorm doen toenemen. Deze is enorm fragiel omdat we elke veilige marge hebben weg gelaten omwille van grotere winst. Eén kink in de kabel en alles stort als een kaartenhuis in elkaar. En dan kun je je zekerheden vaarwel zeggen. Is een dak boven je hoofd, een stabiel ruilmiddel, eten een onmogelijkheid geworden die niet meer zal terugkeren. Ik hoop van harte dat we ten halve keren in plaatst van ten hele dwalen.
Dus laten we stoppen met die discussie over “global warming” die gaat iig geen zoden aan de dijk zetten. Laten we het hebben over duurzaam ondernemen. En dit als eis stellen om überhaupt handel te mogen drijven. En ik weet zeker dat we dan een nieuwe gouden eeuw tegemoet gaan waar niet alleen een klein deel van de wereldbevolking “rijk” van wordt maar de hele mensheid en voor generaties na hen.
0