Al een tijdje wil ik wat schrijven over wikileaks en wat er allemaal wel niet omheen gebeurd. De artikelen rollen over elkaar heen. Ie-der-een schrijft er over. Zowel de gevestigde media met inhoudelijke artikelen over de gelekte data als over het fenomeen zelf. Daarnaast is er werkelijk een full blown cyber war aan de hand waar hackers en/of internet vandalen van beide kanten elkaar proberen te bestoken en uit de lucht te krijgen / schade te berokkenen. Zelfs offline wordt er alles aan gedaan om wikileaks de das om te doen. Wil Wikileaks beschikbaar blijven moet van de ene url en profider naar de andere verhuizen om maar online vindbaar te blijven terwijl de geldkraan op alle mogelijke manieren dicht werd en wordt gedraaid. Terwijl het niet over een criminele organisatie gaat en dat het nog maar moet worden bewezen of het online zetten van vertrouwelijke informatie strafbaar is. En als dat zo is. Moeten ze (de Amerikaanse regering) zo langzamerhand de hele wereld aanklagen ;).
En toen kwam ik deze post tegen eigenlijk alles zegt: “Information Wants To Be Everywhere” van Daniel Jalkut zonder te vervallen in verwijzen en verwijten wat juist bij dit geval zeer verleidelijk is.
Information is like water: it wants to be everywhere. Unlike say, a person, who will almost universally want to be free. Information in a cage will not rattle the bars, or scramble frantically to reach a just-too-distant key. On the contrary, information is happy to occupy every corner of the cage, and yes, given an opening, to seep out of the cage as well.
En dat is precies wat er nu gebeurd. Sinds informatie digitaal is geworden kan het beter stromen dan ooit. En er is altijd wel iemand die een deurtje open zet. Dit gat in de dijk is niet meer te dichten en dat is niet afhankelijk van een tool als wikileaks. Het heeft alleen het fenomeen een platform geboden en een president geschapen. Persoonlijk denk ik dat het onze wereld een beetje beter maakt.
0