Sinds de industriële revolutie hebben we een ongekende productiegroei doorgemaakt en nog steeds weten we de groei door te zetten. Met behulp van automatisering kunnen we de grootste kostenpost, de arbeidskracht, meer laten doen in minder tijd. Maar we komen hierbinnen de grenzen tegen.
De wereld veranderd en een stijgende productie vraagt ook een grotere afzetmarkt. Deze groei is onhoudbaar voor onszelf en de planeet waarop wij leven. Maar omwille van groeiende winsten draaien de meeste bedrijven de duimschroeven aan door stevige begrenzingen aan te brengen, duurbetaalde leidinggevenden in te zetten (de relatief nieuwe managerslaag) en mensen in een zeer gecontroleerde omgeving (kantoor) hun werk te laten doen.
Maar is dat nou werkelijk de manier? Haal je zo het beste uit de mens? Wordt er werkelijk naar de mens gekeken binnen deze constructies of wordt de mens vooral gezien als een machine die gewoon zijn taken moet uitvoeren?
Ik denk vooral het laatste. Er wordt nauwelijks naar het sociale dier gekeken dat 100.000den jaren evolutie achter de rug heeft. Willen we het potentieel van de mens werkelijk ontsluiten moet de manier waarop wij leren en werken drastisch om. Hoe? Luister naar de verhalen van deze mensen in combinatie met elkaar en je krijgt een prachtig beeld van het paradijs dat in het verschiet ligt. Nu even met zijn allen besluiten over de angst heen te stappen en wat heilige huisjes omver te werpen.
- Sir Ken Robinson: Schools kill creativity
- Daniel Pink: the surprising science of motivation
- Seth Goldin: Reasons to work
- Jason Fried: Why work doesn’t happen at work
- Jane McGonigal: Gaming can make a better world
- Salman Khan: The Khan Academy
- Bonus: Kunstmatige levensvorm vernietigt aarde
Absolutely correct.. This growth is not sustainable to ourselves and the planet we live.. Thanks for sharing your decision with us..