Nu mijn zoon al een maand thuis zit vanwege zeer slechte begeleiding in zijn zeer ernstige vorm van dyslexie ben ik nog meer dan anders bezig met onderwijs en hoe je een kind in staat stelt te leren vanuit behoefte, kracht en vertrouwen. Ik ben mijn zoon 1 op 1 aan het lesgeven en vooral aan het kijken hoe hij weer plezier kan krijgen in het leren zonder bang te zijn te falen. En merk dat dat zeker zijn uitdagingen kent maar tevens buitengewoon belonend is.
Ik kende The Khan Academy al een tijdje en heb zelf ook menig video bekeken gewoon om te zien hoe het werkt en werd er erg blij van. Daarnaast is het waanzinig bijzonder om te zien hoe een man die gewoon zijn neefjes probeerde te helpen zag wat de potentie was en het zo snel weet om te zetten naar een zeer doordacht leersysteem dat nu al voor miljoenen mensen mensen werkt.
Het systeem ziet er (zover ik kan zien) meer solide uit dan menig systeem dat ik onder ogen heb gehad. En heeft de potentie het wikipedia te worden van het leren zodat het slechts een kwestie is van de juiste gave (lokale) content in het systeem te zetten om het ook in andere landen tot een succes te maken. Nog wat api’s er tegen aan om te zorgen dat programma’s voor mensen met leer / lees handicaps makkelijk kunnen inhaken en het kan helemaal los. Heel benieuwd of dit systeem één van de grondleggers wordt van de noodzakelijke herdefiniering van onderwijs.
Wil je weten wat er nog meer gebeurd op dit gebied? Lees ook In 2011: How the Internet Revolutionized Education op The Next Web wat een mooi overzicht geeft van de ontwikkelingen op het gebied van onderwijs, en dan met name de VS.
0
Heel spijtig dat je tot nu toe geen reactie ontving.
Ik heb net zelf de TED Ideas worth spreading gezien met Salman Khan.
Revolutionair gewoon, extraordinary.
En dan al die onderwijsexperten maar proberen te definieren wat en of deze methode wel de juiste is of zou kunnen zijn en of het wel verantwoord is op deze manier de leerstof aan te bieden.
Kijk gewoon naar het kind of de persoon die kennis tot zich wil nemen, die binnen zijn/haar mogelijkheden kennis en vaardigheden tracht te verwerven.
Kijk ook maar eens naar TED Sir Ken Robinson over onderwijs en creativiteit. Er is nog een lange weg te gaan.
Helemaal met je eens Ludwig. Ken Robinson heb ik al jaren als het licht in de duisternis nog voordat de dyslexie van mijn zoon zich openbaarde. Een systeem heeft de onbedwingbare drang zichzelf in stand te houden ondanks alles (als elk levend organisme). Het legitimeert zich door er al te zijn en stoelt dat op het succes van vroeger, en is niet in staat te zien dat het niet meer aansluit op de behoefte van vandaag. Het heeft de mogelijkheid tot zelfkritiek verloren en is in zichzelf gekeerd.
In dit proces van mijn zoon, die nu ook weer schoolloos is, komt dat steeds maar weer aan het licht. Mensen met hart die bereid zijn de waarheid te verdraaien, hun moreel kompas uit te zetten voor de school/instantie/bedrijf waarvoor ze werken. En ze hebben het deels gewoon niet door dat ze dat aan het doen zijn. Mensen kunnen recht praten wat krom is zonder dat dit een bewuste keuze is. Op moment dat je ze hiermee confronteert beroepen ze zich op het systeem en dat hun handen gebonden zijn. Ze gaan volledig voorbij aan het feit dat een systeem maakbaar is.
Op moment dat een systeem wordt neergezet wordt het vooral gerund door die mensen die zoeken naar het verbeteren van een bestaand status quo en die het systeem waar ze deel van uitmaken kritisch benaderen en deze optimaliseren en het doel goed voor ogen blijven houden. Als een systeem zich uitkristalliseert worden deze mensen vervangen door uitvoerders die juist geselecteerd zijn om geen vragen te stellen. En zo hebben we een moloch geschapen die niet meer in staat is te veranderen, in zichzelf is gekeerd en niet meer ten dienste van de oorspronkelijke missie handeld maar slechts als doel heeft het systeem draaiende te houden.