Een heerlijk verhaal van John Cleese. Een van die helden die mijn leven erg verrijkt heeft en dat met deze 30 minuten dat weer doet. Al is het maar om de waanzinnige hoeveelheid variaties op het gloeilamp raadsel die hij er schijnbaar even tussen door gooit. Maar dat doet hij bewust. Hij brengt zijn verhaal in praktijk. Zo houd hij het publiek open om zijn sympathiek verpakte serieuze boodschap werkelijk door te laten dringen. Hij heeft het over wat creativiteit nodig heeft, wat het niet is en wanneer het niet werkt en hoe we dringend moeten gaan leren te schakelen tussen de open en gesloten staat van zijn. Beide hebben een belangrijke rol te vervullen in het leven en hebben elkaar nodig om het maximale eruit te halen.
Ik kan zijn betoog alleen maar onderschrijven. Het is geen talent het is een “state of mind” die binnen de huidige mainstream werkethos, waar efficiëntie voorop staat, verre van eenvoudig te bereiken is vaak zelfs op plekken waar dit core-biz hoort te zijn.
0