Door de kop van afgelopen zaterdag op de voorpagina van De Telegraaf “Bio Schaad Milieu” werd de woede in mij ontstoken. Hoe kun je nou zoiets zeggen?? was mijn eerste reactie. Maar er kwam ook gelijk de vraag naar boven of er een kern van waarheid in zat en of de oplossing die Aalt Dijkhuizen vooruitschuift ook de juiste is.
Nu ben ik geen expert. Maar mijn ervaring in het leven is dat er niet één specifieke oplossing voor welk probleem dan ook. Het is juist de pluriformiteit van de oplossingen. Eigenlijk is het niet anders dan de biodiversiteit van de natuur. Het is de veelheid en verscheidenheid die het collectief in stand houd en de balans waarborgt voor een goede cyclus. En in mijn nederige conclusie: daar gaat Aalt Dijkhuizen volledig aan voorbij.
Binen één van de artikelen die ik er op het internet over las, en er werd en wordt veel over geschreven, kwam ik de reactie van Roger tegen die verwees naar een documentaire van de BBC uit 2009 “A Farm for the Future”. Alle aspecten die daar in worden benoemd kende ik wel (ben per slot van rekening niet voor niets zo principieel), maar wat bij mij vooral binnen kwam bij deze docu was hoe energiebehoeftig elke vorm van boeren is geworden. En hoe urgent het is om daar weer van af te stappen en methodes te ontwikkelen waar we wel in harmonie kunnen leven en de kracht ervan kunnen benutten in dat opzicht het tegenovergestelde van van Aalt Dijkhuizen voorstelt maar wel met vergelijkbaar resultaat.
En nu heb ik de dringende behoefte om tenminste 4 hectare grond in Engeland te kopen en aan de slag te gaan.
0
Ik verhuis met je mee!
Had niet anders verwacht :)