Ik bezig nog wel eens de zin “de enige constante is verandering”. Het werk wat ik doe. De computer waar ik dit op schijf bestond nog niet toen ik op school zat. Hoe bereid je kinderen daar op voor?
Wat is nou waardevol?
Nu leggen we de nadruk bij parate kennis en je kans op falen. Dat je niet genoeg weet. Teveel fouten maakt. We halen het experiment eruit. We spelen op safe. En dat er maar één goed antwoord bestaat. En dat het ultieme doel is om het tot universitair niveau te schoppen. De hoofdprijs van het leren. Ongeacht je interesses en talenten. Hoe hoger het “genoten” onderwijs hoe meer je gaat verdienen. Is dat eigenlijk wel zo logisch? Is de exacte en veelal theoretische kennis die je hebt opgebouwd een onwrikbare indicatie voor je maatschappelijke waarde? Nee, slechts je economische waarde.
Onderwijs wordt en is gestuurd door economische motieven
De angst om te falen zorgt ervoor dat we wanhopig vasthouden aan een systeem van 100 jaar geleden. Terwijl het een discutabele erfenis is uit de industriële tijdperk. Waar we werkenden nodig hadden die zich konden conformeren, een bepaalde basiskennis en de discipline hadden om de machines te kunnen bedienen. Om na het werk net voldoende te hebben om van burger naar consument te transformeren.
Onderwijs besmet
Dat doet pijn, dat maakt voor mij onderwijs besmet. Terwijl is zoveel integere mensen vol overtuiging het huidige onderwijs omarmen. Maar ze leren kinderen de secundaire dingen en de primaire gebeuren in de pauze op het schoolplein en daarbuiten.
Onderwijs voor de mens!
Waarom opleiden tot iets van economische waarde ipv leren hoe je leert? Hoe je flexibel kan zijn? Hoe je kunt samenwerken? Hoe je je talenten kan ontdekken? Hoe je dit kan inzetten binnen de samenleving. Hoe een samenleving functioneert en hoe je als mens daar deel van kan uitmaken. Waar je vandaan komt waar we naar toe gaan? Niet om het te kunnen overhoren en te toesten maar om te verrijken, je een bewust mens te maken. Te leren snappen wat dat inhoud mens te zijn. Hoe er net zoveel manieren zijn als mensen. Dat de mens tot geweldige dingen in staat is. En dat jij welkom bent hier deel van uit te maken vanuit wie jij bent. Dat je weet hoe de economie werkt. Dat er alternatieven zijn. Hoe de natuur werkt en dat we er deel van uitmaken. Dat er niet één oplossing is maar een veelvoud. Dat er altijd ruimte is voor verbetering. Waar creativiteit wordt gestimuleerd. Waar jou manier van denken een plek heeft. Dat je niet een timmerman, bakker, politieman bent maar dat je alles kan zijn en meer. Dat passie iets is wat weer kan veranderen. Dat het onmogelijk is om te voorspellen wat de toekomst gaat zijn. En dat dat goed is.
Nou dat is onderwijs waar ik trots op zou zijn en mijn kinderen vol overtuiging en vertrouwen naar toe zou laten gaan. Waar ik niet zou kunnen wachten om hun belevingen en ontdekkingen van de dag te horen. En ze waarschijnlijk zouden staan te trappelen om naar toe te gaan. Nu stuur ik ze, op straffe van vervolging, naar onderwijs waar ze hun kostbare jeugd inruilen voor iets dat maar in zeer beperkte mate met het leven te maken heeft.
Diep triest.
0