In mijn leven heb ik heel wat gebouwd en verbouwd. En 99% daarvan digitaal. De afgelopen zomervakantie heb ik 5 weken lang de 2e verdieping van mijn huis zitten verbouwen. Ik heb weer hernieuwd respect voor alles wat er fysiek gebouwd wordt. Bloed sweet, tranen, blaren en een hele hoop spierpijn.
De stofwolken zijn weer opgetrokken
1000den kilo’s zijn van 4 hoog naar beneden en omhoog gegaan en hebben zich gevormd tot ruimtes die mijn kinderen met pretogen als hun domein zien. We kunnen weer vooruit. Volgende vakanties zien wat van het todo lijstje af te kunnen strepen. Net als het digitale domein is een huis ook nooit af.
De foto toont het schemerig uitzicht over de indische buurt met volle maan uit één van de slaapkamers van de jongens.
0