Gunter Pauli, de man die al 20 jaar “blauwe” projecten opzet en zijn visie en boodschap graag uitdraagt, was deze keer op uitnodiging van de Circulaire stad in Pakhuis te Zwijger. Wat voor kansen ziet hij voor Amsterdam? Uiteindelijk was het meer zijn “standaard” verhaal over hoe hij de toekomst ziet en wat hij zoal uitspookt. Putting the money where his mouth is.
Duurzaamheid 2.0
Ik leef al jaren zo duurzaam mogelijk. Alles wat ik eet en draag is biologisch. De afgelopen verbouwing bestond bijvoorbeeld ook helemaal uit verantwoorde producten. En zo’n 14 jaar geleden smeerde ik met veel overtuiging al leem op mijn muren en was de vloer gemaakt van een oud dak. Maar ik weet dat we nog een stap verder moeten. Naar een oprechte circulaire economie, een blauwe economie. Dus Gunter Pauli en zijn verhaal waren niet nieuw voor mij al had ik ‘m nog nooit in het eggie horen spreken. Vandaag was die dag.
Inspirerend
Zijn praatje mocht dan voor een groot gedeelte bestaan uit talkingpoints die je ook vind op andere online video’s maar het bleef erg inspirerend. Ik was vooral onder de indruk van zijn vermogen om te denken als een kind met alle opties open en dan te executeren als een volwassene zonder compromis, een grote bak creativiteit, een stevig netwerk van zeer capabele experts en rotsvast geloof.
We schrijven teveel haalbaarheidsstudies in plaats van gewoon aan te pakken”
Er waren twee projecten waarbij ik helemaal op het puntje van mijn stoel zat.
De distel
Een mooi verhaal over hoe een onkruid 3x zoveel oplevert en 100% circulair is ten opzichte van de petrochemische installatie die daarvoor op die plek zat. Ze maken er plastic, rubber, 16 verschillende soorten smeermiddelen, veevoer en enzymen om kaas te maken van. En ze hebben al meer mensen in dienst dan de olie industrie daarvoor en zwengelen met de producten direct de lokale economie aan. En ze zijn nog maar 3 jaar bezig. Door je grondstof optimaal te gebruiken kan je goedkoper produceren. Klinkt te goed om waar te zijn maar het is gewoon realiteit. En nog schaalbaar ook.
Vissen met lucht
We vissen wereldwijd de zeeën leeg. De mens en de voortschrijdende technologie geeft het zeeleven geen kans. En hoeveel quota je ook zet dat ga je niet oplossen. Duurzaam vissen is moeilijk in de praktijk te brengen en zorgt ook niet direct voor een gezond zeeleven. Je moet bereid zijn vissen volledig opnieuw te benaderen.
En dat heeft hij heeft gedaan. Hij zag hoe walvissen vissen en hoe die methode er ook voor zorgde dat zwangere vissen niet gevangen werden. Dit inspireerde hem om een catamaran visserszeilboot te maken die geen netten heeft maar vangt met bubbels. Zo geavanceerd als de walvis is het nog niet maar door elke vis te scannen op eieren worden de zwangere vissen terug geplaatst.
Deze boot kan vissen vangen die qua prijs concurreert met de niet duurzame visserij omdat het energieverbruik minimaal is.