Een hele mond vol maar dat is waar ik voor ga en dat is wat Nederland en de mensheid nu nodig heeft. Waarschijnlijk altijd nodig heeft. We hebben radicale evolutie nodig om van de zwaar ingesleten destructieve paden af te komen. Verander of sterf uit.
Kijkend naar de afgelopen 40 jaar kunnen we concluderen dat het systeem wat we hebben opgezet de evolutionaire noodzaak mist om ingrijpend te veranderen, ondanks alle bemoeienis van maatschappelijke organisaties zoals Greenpeace, Unicef, Amnesty, Natuurmonumenten, Oxfam Novib, Giro 555, Occupy, enz.
En dat terwijl we werkelijk uit onze voegen barsten van het potentieel. Elke dag zie ik daar voorbeelden van, groot en klein. Het paradijs op aarde voor iedereen ligt binnen handbereik en we lijken er banger voor te zijn dan de ondergang die we met de huidige manier van leven tegenmoet gaan. De redding is niet nabij en komt niet vanzelf. Dit moet worden afgedwongen.
We zijn de generatie die de gevolgen van 200 jaar industrie voelen en we zijn de generatie die het moet oplossen willen we een leefbare toekomst kunnen brengen voor onszelf, onze kinderen en kleinkinderen. Het is een erop of eronder.
Er moeten mensen, veel mensen, opstaan die moedig herijken wat de waarden zijn die ons binden, de waarheid onder ogen zien en bereid zijn radicaal te veranderen en (andere) keuzes te maken. Bereid zijn heftige risico’s te lopen, niet in kaart gebracht gebied te verkennen, veelvuldig op je bek te gaan en op te krabbelen. Lerend van fouten, aannames, falen en successen. Je tanden erin en honderd procent verantwoordelijk zijn voor je daden.
Zo’n vergaande commitment is ook voor mij een onbekend en angstaanjagend gebied. Tegen mijn intuïtie en introverte natuur in. Maar ik moet. Het roer moet om. Te beginnen bij mezelf. Ben als veertiger (whaaah!!) al meer dan de helft van mijn leven bezig het verschil te maken. Zowel bij eerdergenoemde organisaties, bij kleine / innovatieve en als eenpitter, creatief en mens. Maar dat gaat veel te langzaam. De noodzakelijke verandering blijft uit. Het is dweilen met de kraan open, het schip keert niet.
Tijd om mijn focus, kracht, kunde en creativiteit zo in te zetten dat er wél miljoenen mensen geraakt worden en de urgentie voelen om er direct mee aan de slag gaan.
Wie ben ik om dit te doen?
Ja, dat is precies wat ik me ook afvraag. Ben niet gezegend met een superieur brein, buitengewoon inzicht, een waanzinnig netwerk, geboren autoriteit, een invloedrijke functie of een grote bak met geld. Maar wat ik wel heb is sterk engagement, een stevig doorzettingsvermogen en een gevoel van waanzinnige urgentie om zonder blikken of blozen compromisloze keuzes te maken.
Wat betekent dat in de praktijk?
Ik ben geen activist, ik ga niet (vaak) demonstreren. De kracht daarvan is volledig weg. De kracht zit ‘m in het omzetten van idealen in slimme ideeën, actie en een flinke dosis lef en optimisme. Distributieve maatschappelijke innovatie, vergelijkbaar met opkomende services binnen de technologie branche zoals Airbnb, Uber, Peerby om maar een paar te noemen.
Wat doe ik nu?
Op dit ogenblik ben ik bezig met twee projecten. Goed.is en Operation Education. Waar ik in beide gevallen mijn eerste stappen zet in dat onbekende gebied. Waar ik naast het maximaliseren van impact ook tevens continu test wie ik ben en waartoe ik (nu) in staat ben (practise what you preach), wat er nodig is en hoe ik een balans vind in mijn verantwoordelijkheden en ambities als vader, burger en mens.
Voel jij het ook? Of ben je een organisatie met geweldige plannen? Laten we elkaar versterken en het waarmaken!
0