Vandaag, na heel wat heen en weer geschrijf in de afgelopen maanden, wordt er in de rechtbank bekeken of de staat op basis van Artikel 21 meer moet doen om de klimaatverandering tegen te gaan. Urgenda is de organisatie die de zaak aanspande en riep iedereen op om mede eiser te worden. Ik heb mij toen, als één van de 900 mensen, direct ingeschreven. Een no brainer.
Het is uniek!
Nergens in de wereld is dat gedaan. Dus de afgelopen weken ook veel buitenlandse artikelen voorbij zien komen. Als de rechter Urgenda’s claim gegrond verklaard zal het effect per definitie veel verder reiken dan de Nederlandse grenzen.
24 juni is de uitspraak
Ik hoop van ganser harte dat de staat en daarmee de samenleving eindelijk zijn verantwoordelijkheid durft te nemen en niet bang is voor de mogelijke negatieve economische gevolgen op korte termijn. Nu is het vlees noch vis, we verzanden in halfbakken compromissen.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden
Het stinkt al een tijdje behoorlijk en er worden veel woorden aan vuil gemaakt om dat een beetje weg te poetsen. Tijd om de hand in eigen boezem te steken, de waarheid onder ogen te zien en vol overtuiging te kiezen voor een nieuw pad. De tijd is letterlijk rijp. Vele duurzame concepten laten steeds maar weer zien dat ze valide en werkbaar zijn. De alternatieven worden liggen op een presenteerblaadje. We moeten gewoon even de oude rugzak afdoen, de donkere bril afzetten en stoppen die zware pijp te roken en dan zul je zien dat het gewoon een kwestie is van kiezen en doen.
0