Afgelopen week werd ik door Reinier Spruit gewezen op een mooie talk van Dan Pallotta met de titel “The way we think about charity is dead wrong“.
Hier gaat hij in op het overhead probleem bij goede doelen. Er mag niets of maar een x procent aan de strijkstok blijven hangen want anders is het niet goed. Hij betoogt terecht dat dit er voor zorgt dat er geen schaalvergroting mogelijk is. Wil je veel geld kunnen ophalen moet je in staat worden gesteld grote plannen met veel kosten en lange termijn doelen te kunnen financieren. Hij gaat vooral in op het marketing aspect en gaat er ook vanuit dat de taart die verdeeld kan worden groter is dan nu wordt aangenomen.
Wat mij vooral raakte is wat de regel van een maximum stellen voor overhead voor gevolgen heeft voor innovatie en potentiële impact. Vooral omdat deze regel selectief is. Het geldt voor publiek gefinancierde instellingen maar niet voor bedrijven. Hierdoor hebben deze een gigantisch voordeel. Hierdoor ontstaat er een disbalans tussen publieke belangen en de private. Waardoor wij als mensen een achterhoede gevecht blijven voeren op gebied van normen, waarden en maatschappelijke belang.
De politiek is misschien wel mede daardoor verworden tot een boekhoudersclub met risicomijdend gedrag en korte termijn incentives die zijn enorme begroting maar niet sluitend krijgt.
Een mooi inzicht om de komende tijd op te kauwen.
0