Al jaren droom ik van een onderwijssysteem waar het schoolgebouw en het curriculum niet meer centraal staan. Waar het leren en onze kinderen weer onderdeel zijn van onze maatschappij. Een noodzakelijke aanvulling op hoe het nu is geregeld. Weggestopt in een afgezonderde kunstmatige kindermaatschappij met zijn eigen wetten en doelen. Gerund en bedacht door een minimale hoeveelheid volwassenen volledig gefocust op een abstracte toekomst. Alles op basis van de belofte dat ze, na hard werken en goed presteren, eindelijk volwaardig mogen toetreden tot die mysterieuze maatschappij buiten de schoolmuren.
Maar dat hoeft niet meer
Kinderen werkten vroeger uit bittere noodzaak mee en om ze te beschermen moest er een duidelijk onderscheid komen tussen school en maatschappij. Maar dat is nu totaal niet meer nodig. Iedereen is zich er terdege van doordrongen dat educatie (in welke vorm dan ook) noodzakelijk is om deel te kunnen zijn van de huidige complexe samenleving. En door de technologische vooruitgang is het massaal lesgeven binnen een specifieke lokatie vanuit praktisch oogpunt ook overbodig geworden. Waarom doen we het dan nog zo?
Onze nieuwe school
Afgelopen maand schreef de stad Amsterdam een prijsvraag uit om zo ideeën op te doen voor nieuwe scholen in Amsterdam. En uiteindelijk 10 nieuwe scholen op te richten. De stad heeft een tekort dat in de toekomst alleen maar groeit. Iedereen werd opgeroepen om zijn idee in te dienen. Het was een succes en waanzinnig inspirerend (en krijgt waarschijnlijk zijn navolging op andere plekken op de wereld). Had ook bijna mijn concept ingediend maar op het laatste nippertje toch niet gedaan omdat ik het gevoel had dat het te ver verwijderd was van de reguliere schoolvorm.
Schoolwaardenkompas
De week daarop zit ik met Wiebe en Lotte aan tafel om te praten over nog zo’n mooi initiatief: het schoolwaardenkompas. Waar je door een vragenlijst in te vullen inzicht krijgt in wat jij belangrijk vind binnen educatie en welke school bij jou past. Of je nu een professional, ouder of leerling bent. Het is nog in zijn prille fase maar het heeft veel potentie en ambitie.
Tussen neus en lippen door
Zaten Lotte en ik te praten over het sluiten van inschrijvingen en hoe gaaf het was om al die concepten en ideeën bij elkaar te zien. En toen vertelde ze over het project dat zij en Thomas en Charles mede hadden ingediend: De School of Excellence. Tot mijn grote verrassing kwam het echt waanzinnig overeen met dat eerdere concept van mij. Was echt even twee zielen één gedachte. Was helemaal in de wolken.
Als de bliksem aansluiten
Ik kon dan ook niets anders doen dan vragen of ik op één of andere manier kon aansluiten bij deze daadkrachtige groep mensen die die droom werkelijkheid wilden en gaan maken.
Het is een feestje
En zo zit ik voor de derde keer samen met Lotte om tafel, zijn we de voorwaarden aan het afkaderen om van daaruit de digitale omgeving te definiëren. We geven het handen en voeten. Het universum van wat het moet betekenen en doen laat zich als sterren in een steeds donkerder wordende hemel zien. Te mooi om waar te zijn. Huiswerk meegenomen en volgende week brengen we het allemaal samen. Daarna in gesprek met de studenten van School of Excellence om te kijken of het aansluit. Spannend. Daarna met die feedback een definitieve briefing te maken zodat de technische partij het eerste prototype kan bouwen.
Wauw… dit kan wel eens heel excellent worden.
0