Was 18 januari een weekendje bij Els. En als ik bij Els ben hebben we vaste rituelen. En één daarvan is wandelen. Wandelen is haar tweede natuur. Misschien zelfs wel haar eerste en dat wandelen gebeurd ook nog eens in de natuur. Dubbel op. En dat zie je. Het is op een onnavolgbare manier GENIETEN.
Nu ben ik wel fan van wandelen. Maar dan als middel en niet als doel op zich en dan liefst van A naar Nuttig. Wandelen met een doel ergens te komen. Zo ging ik vaak van vrienden in West (amsterdam) lopend terug naar mijn stek in Oost. Heerlijk.
Altijd diep in de nacht in rust en stilte. Steeds een hoek proberen te vinden die ik nog niet was omgegaan of een bocht die ik nog niet genomen had. Tijd om te onthaasten en na te denken.
Samen met Els zijn de wandelingen circulair en repeterend. En dat heeft waanzinnig veel waarde. Elke dag en elk moment anders en ben in goed gezelschap, maar na de wandeling kom je toch weer uit bij het begin.
Merk dat dat niet echt mijn ding is. Van A naar Nuttig gaan is een sterke drang. Bewust zoekend naar de niet gebaande paden waardoor ik verdwaal maar met hulp van de zon wel richting kan bepalen om ergens uit te komen. Niet wetend wat ik tegenkomt of hoe lang het mag duren. Geniet van het onbekende met vertrouwen in de uitkomst.
Alles wat ik gedaan heb en doe lijkt behoorlijk aan die voorwaarden te voldoen. Blijf peuteren aan wat daar achter, onder, boven, naast of tussen zit en omarm maar wat graag dat wat aan de randen van de horizon ligt en proef, voel ervaar de potentie van de toekomst.
Door de wandelingen met Els kom ik er keer op keer achter dat er veel waarde zit in het genieten om het genieten zonder plan of toekomstvisie, leven in het nu, wandelen om het wandelen al kom je weer uit waar je begonnen bent.
0