In mijn branche wordt er al jaren veel gepraat over shipping. Het is een opgejaagde markt waar veel spelers actief in zijn en de ontwikkelingen snel gaan. Als je een product niet in de wereld zet bestaat het niet en valt er dus ook geen geld mee te verdienen.
Beter een onderscheidend product versturen dat nog maar een deel van zijn potentie (maar wel het belangrijkste deel) waarmaakt, dan een “perfect” product. Want dat bestaat niet. Dus ga je live met iets, wat nog verre van volwassen is, maar zich wel moet gaan meten met de volwassen wereld. Guru Seth Godin heeft er, naast verschillende blogposts, zelfs een heel pamflet aan gewijd. Het is namelijk superspannend, onstabiel en kwetsbaar.
Bezorgd zijn
Ik merk dat ik de afgelopen maand slecht ben in het brengen van een product. Ik blijf te veel hangen in het bezorgd zijn in plaats van het bezorgen. De dingen die ik doe zijn natuurlijk complex, moeilijk te overzien en duidelijk buiten mijn comfortzone, maar dat is geen excuus. Telkens denk ik dat ik het nog niet genoeg heb uitgedacht, zodat ik informatie blijf verzamelen voor het geval dat ik iets belangrijks gemist heb. Op zoek naar zekerheden die er niet zijn.
En natuurlijk blijft er steeds informatie komen die mij weer nieuw inzicht biedt. Die mijn ideeën aanscherpt, die het mogelijk maakt om beter werk te leveren en schijnbaar meer garantie geeft op succes. En zo worden mijn angsten bevestigd. Zo kom ik voordat ik het weet in een loopje terecht dat nergens heen gaat.
En zo doe ik niet, maar denk
Terwijl ik ook weet dat er genoeg is gedacht. Dat ik moet accepteren dat mensen me gaan attenderen op zaken, waardoor ik met mijn mond vol tanden sta. Dat ze mij en mijn idee gaan afwijzen, niet snappen, totaal absurd vinden en/of onmogelijk. En dat in dat hele proces iets spontaan cruciaals kan gebeuren dat alles onderuit haalt. Maar de angst daarvoor mag niet de reden zijn om niet te shippen. Het zal nooit af zijn.
Het is tijd
Tijd om met een geforceerde zekerheid te gaan bezorgen en te stoppen met zorgen. Er op te vertrouwen dat ik voldoende flexibiliteit en creativiteit heb om het op te vangen en de pijlers waarop ik bouw sterk genoeg zijn om stormen te weerstaan.
Dit ga ik bezorgen
In de maand maart ga ik samen met een mooi divers team van specialisten van Nederland Kantelt een nieuwe eerste stap definiëren. We realiseren nieuwe online middelen waar we een goede basis leggen voor verdere doorontwikkeling, zowel inhoudelijk als technisch. Waar we het experiment en de onzekerheid omarmen. Ik heb daarbinnen de rol van projectmanager op me genomen en zorg dat er aan het eind van een maand boven verwachting bezorgd is.
Op 22 maart ga ik met de billen bloot en stap ik op een podium om te vertellen over mijn clusterfuck (dank je Niels). Beide dingen doe ik voor het eerst. Ik zweet nu al peentjes en stap vaker dan normaal naar het kleine kamertje. Benieuwd hoe dat op het moment zelf zal zijn *ademt diep in en probeer te ontspannen*.
En als laatste gaat mijn politieke project de wijde wereld in en gaan we ervaren of het daar stand houdt. En dat het iedereen, net als ik, die waanzinnige noodzaak laat voelen voor dit project en samen met mij de schouders er onder gaat zetten (je mag dromen nietwaar).
*Neem een niet te stoppen aanloop, knijp mijn ogen dicht en spring het diepe koude water in*
0