Dinsdag was ik Bij Petra en Robbert op bezoek in Otterlo. 30 minuten lopen vanaf de bus over zandpaden en door het bos waar de vogels zongen in surround sound en de wereld in 360º om me heen werd geprojecteerd.
Alleen dat was al een heerlijk kadotje. Realiseerde me toen pas dat het echt lang geleden was dat ik buiten een stad was. Het was geweldig om bij bij hun op bezoek te zijn. Ik volg ze beide al een behoorlijk tijdje via de welbekende sociale media. Robbert is 5 jaar geleden gestopt bij de Triodosbank en op zoek gegaan naar wat dan wel en Petra haar zoektocht naar een beter passende manier van leven in 2004.
Nu ademen en leven ze samen met hun dochtertje de GEEFeconomie. Een duurzame samenlevingsvorm waarin iedereen onvoorwaardelijk geeft en ontvangt. Zonder beperkingen en voorwaarden te geven (en te ontvangen) ontstaat er een stroom van overvloed van materiële en immateriële zaken die voor iedereen in deze samenleving beschikbaar is. Vanuit het vertrouwen dat ieder mens van nature wil bijdragen en waardevol wil zijn voor zichzelf en zijn omgeving.
De komende twee weken hebben ze hun huidige thuis opengesteld voor iedereen die graag eens komt praten en zijn. Was een heerlijke inspirerende dag vol met prachtige verhalen van en met mooie mensen die ieder zijn eigen unieke pad lopen. Geeft mij weer een extra dosis vertrouwen om niet van mij padje af te wijken.
Dank je wel lieve mensen!
0Het eerste avondmaal bij De #PopUpCommunity. Op de veranda in de zon met mooie mensen! #blij #verbinding pic.twitter.com/rk5BFUZrRD
— GEEFeconomie (@GEEFeconomie) June 27, 2016
Beste Erik. Ik wil je graag een wat grijzer getint verhaal vertellen in reactie op de iet wat zwart witte stelling die jij hier beschreven hebt. Want de geef economie staat lijnrecht tegenover de kapitalistische.
Sinds mijn man en ik (na 23jr vinex) een oud huis gekocht hebben kiezen wij graag voor de diensten van lokale ondernemers. Zij hebben (ook) veel te geven (gepassioneerd werk) en wij vinden dat geld waard. Ik ben trots op de bakker, de aannemer, de schilder en de dakdekker om de hoek. Wij een mooi huis en zij een broodje én dak boven t hoofd en geld voor de studie van de kids. Ik ben ook teleurgesteld in de huidige hardheid van de markteconomie van Rutte en zijn kornuiten. Maar er zijn 50 tinten grijs ( misschien nog wel meer) om daarmee om te gaan. De gedachte dat iedereen wil geven en delen vind ik zelf een ontkenning, te optimistisch en naief. Airbnb en Uber hadden er ook de mond van vol. Sharing en community zijn woorden waar ik allergisch voor geworden ben. Nee gewoon aardappelen van de boer om de hoek die daar keihard voor gewerkt heeft zijn heus een centje waard. Eerlijk werk voor een eerlijke prijs dat is waar ik op wil mikken. En dat probeer ik mijn kinderen bij te brengen. Verder doe ik heel lang met kleding en geef ik die door. We wonen tussen veel 2e hands meubelen die ook op marktplaats gaan of versleten raken. En ik probeer zoveel mogelijk afval te scheiden. En zorgen voor je buren, vrienden, familie en collega’s of iemand in de bus of t bos… Prima
Nog 1 ding vind ik mis: het eerlijke werk dat thuis verricht wordt is geen geld waard… behalve wanneer je het uitbesteed. Dat is krom en daar wil ik wat aan doen. Want als iedereen daarmee stopt verpaupert ons land en ons nageslacht. En kunnen we met elkaar ook niet meer functioneren. Zorg en hulp zijn geld waard, eerlijk geld. Het is een veel grotere verantwoordelijkheid dan mensen nu willen zien.
Ik maak onderscheid tussen de verschillende bewegingen. We leven nog in 2.0, het huidige beter doen is 3.0, echt nieuw oplossingen is 4.0 en mogelijk daarna 5.0. , met de geefeconomie.
Ik kan helemaal met je mee Brigit. Natuurlijk zijn er allemaal grijstinten en mensen waarderen en belonen voor eerlijk werk/waarde is de normaalste zaak van de wereld. Wat Petra en Robbert voor ogen hebben is dat we met zijn allen veel meer hebben om te delen dan we beseffen en dat geld daar maar een onderdeel van is. Dat we leven in overvloed en als we dat meer zouden verdelen. Dat we (meer) los moeten komen van het mijn en dijn denken. We gezamenlijk veel rijker zijn, in alle aspecten, dan we nu denken. MOet ook even denken aan de leendienst Peerby. Waar je als buren van elkaar kunt lenen. Ineens wordt die boormachine, die wetsuit en die boomzaag wel veel gebruikt terwijl het staat te verstoffen in de hoek. Ik heb daar al zoveel waarde uit gehaald. Van zowel het geven als het ontvangen. En daardoor hoeven we minder te kopen, minder te produceren en wordt de wereld duurzamer en zijn we meer met elkaar verbonden.
Ik ben enorm blij met iedereen met al die mensen die hun plek en waarde in de samenleving vervullen en dat doen vanuit hun hart. En ieder geeft daar weer zijn eigen invulling aan. Die diversiteit moeten we vierer. Maar we zijn in mijn optiek nu te ver doorgeschoten in alleen maar denken in economisch rendement in plaats van maatschappelijk rendement. Niet alles hoeft in geld te worden uitgedrukt en niet alles hoeft te worden uitgewisseld vanuit dat ruilmiddel en niet alles hoeft te worden gemeten in geld. Veel is onbetaalbaar. En daar zie ik Petra en Robbert een belangrijke rol in spelen om te laten zien dat er andere opties zijn.
Kun je hierin mee? Ik vind het zo fijn dat we uitwisselen. Wordt het allemaal zoveel beter, dieper en breeder van. Dank je wel.
Prachtig dat je met Robert ern Petra hebt gesproken. Voor mij de 5.0 beweging.
:) Na ons gesprek begrijp ik wat je daar mee bedoeld
Mijn geefeconomie bestaat uit het gratis beschikbaar stellen van mijn ervaring, kennis., Vaardigheden, kritiek en visie. Ik ben dan nu ook onderweg naar den Haag voor next level democracy.
Mooi Sjoerd. Ja het is mooi hoe je dat aangeeft. Je kan natuurlijk ook prima aangeven welk deel van je activiteiten onder die de deeleconomie vallen