Mij op een rij

Mijn radikale keuzes van de laatste tijd roepen veel vragen op. Een twitter bio of een mooie kort en krachtige over mij-pagina blijkt onvoldoende. Radikale keuzes lijken ook te vragen om radikale transparantie.

En dat is dus wat ik nu probeer te doen met het nieuwe onderdeel in mijn menuutje rechtsboven mij op een rij. Zo transparant en open mogelijk. Iets wat ik al jaren predik en doe bij de organisaties en projecten waar ik aan verbonden ben en wat ik ook luidkeels uitdraag naar iedereen die het maar wil horen.

Speel er al een tijdje mee

Delen doe ik natuurlijk al via mijn blog1, op sociale media2 en binnen de projecten en organisaties waar ik werk.

Maar dat kun je natuurlijk nog veel verder doorvoeren. Ben dan ook al jaren behept met Quantified Self 3.

Zo heb ik bijvoorbeeld een tas met 5 kilo bonnetjes over 20 jaar, heb ik een jaar lang alles wat ik eet gelogd en hou ik al jaren bij hoeveel ik beweeg (en soms slaap). Het is voor mij een manier om de machine die ik ben beter te begrijpen en ook in te grijpen als verandering wenselijk is.

Persoonlijke behoefte

Tot nu toe deed ik dat voor mij, en kwam het helemaal niet in mij op (los van de bonnetjes) om al deze (zachte) data en inzichten actief en volledig te delen met de wereld. Maar nu ik wat radikalere keuzes maak in mijn leven lijkt het erop dat deze data juist wel kan helpen om inzicht te krijgen in mij. En dus tijd om alles te delen wat ik verzamel en zelfs meer te verzamelen.

Een tandje bij

Daarom ga ik weer wat fanatieker worden met het kwantificeren van mezelf vanuit een vernieuwde nieuwsgierigheid. Want wat deel je wel en wat niet, waar ligt die grens? Wanneer heb je daar een soort ideaal stadium in bereikt? Hoe belangrijk is het voor vertrouwen? En hoe belangrijk is dat voor mij en voor de mensen die met mij interacteren?

In het begin zal het wat houtje-touwtje zijn maar ik hoop daar steeds stappen in te maken. En als de neurale stof beschikbaar komt zal ik één van de eerste zijn die zich volpropt :)

Weet, er zijn ook genoeg bedrijven die goud geld verdienen door van iedere persoon op het internet data te verzamelen en een profiel op construeren dat vaak behoorlijk goed klopt maar wil graag zelf onderzoeken hoe ver ik kan komen jou inzicht te geven in mij en mijn reilen en zeilen.

Zouden we meer moeten doen

Want ik geloof dat open de weg is naar een betere samenleving. Eentje op basis van vertrouwen. Op basis van overvloed. Overvloed aan kennis, kunde, technologie, spullen, handen. Als we die nou eens zouden ontsluiten…. zijn we als mensen optimaal in staat om van elkaar te leren, op elkaar aan te sluiten, te ondersteunen, te ontwikkelen en te bouwen.

De standaard maken

Als organisaties (alle typen, dus ook overheid) standaard de data die ze genereren zouden delen en slechts per hoge uitzondering daar van af zouden wijken, dan zou de wereld er nu heel anders uitzien. Zouden we beter met onze mensen, middelen en grondstoffen omgaan. Veel negatieve aspacten, die nu lekker in de donkere steegjes van de organisaties verkeren, worden zichtbaar en voelbaar binnen het publieke domein en zullen daardoor tot andere keuzes leiden 4.

Daarnaast blijkt ook dat als mensen weten dat alles openbaar wordt, ze beter opletten met wat ze maken. Het wordt kwalitatief beter, eerlijker, waardevoller, het wordt beter gelezen en mensen weten beter waar ze aan toe zijn en vinden het zelfs fijner om te maken. Het is een duidelijke win-win.

Wat wil je weten?

Het begint allemaal met de juiste vraag stellen. Ik onderzoek het graag. Dus stel me die brandende onbeantwoorde vraag en ik ga kijken of ik dat inzichtelijk kan maken.

En wellicht weet je ook gelijk hoe ik dit allemaal organiseer en optimaliseer. Dat scheelt een slok op een borrel.