De wc-verlichting

En dan bedoel ik niet de lamp, ook niet het ledigen der darmen, maar het verlichten van de geest.

Mijn wc was tot op heden een functioneel klein hok. Een plek waar je niet voor je lol bent en dat mijn jongens steeds in een recordtempo weten te verlaten.

Voorzien van oerlelijke 70er jaren tegels, zowel op de wand als op de vloer. Uiteindelijk overgeschilderd met een potje crème wit dat ik nog had staan. En de enige plank was volgepropt met schoonmaakmiddelen waar 80% stof stond te happen.

Tijd voor verandering. Tijd om het wat meer te laten zijn. Waar mijmeringen vaste vorm kunnen krijgen. Inspiratie kan worden opgedaan. Zo heb ik de plank voorzien van een mini-biebje met meeneemboeken van De Kameleon tot Schopenhauer en een kopje permanent markers neergezet om een tegeltje of meer te bezielen.

Het blijft natuurlijk een wc met overgeschilderde tegels, maar nu kun je er in ieder geval ook je hart luchten, je doodles en/of je teken aan de wand achter laten én er je stempel op drukken.