Niet weten wat je doet, maar dondersgoed waarom je het doet.
Het is iets waar ik de neiging toe heb. Klooien, zoeken, vinden, struikelen, teleurstelling, euforie. Bewegen op plekken waar je denkt dat de toekomst zich gaat bewegen. Zowel voor jezelf als voor de samenleving.
In mijn geval dus internet (+ kunst), toen mensen nog dachten dat dat wel vanzelf over zou gaan, bloggen, toen de software in zijn eerste beta zat, vloggen, toen youtube nog niet bestond, de 2e webmaster van Natuurmonumenten worden, toen websites toch wel belangrijk bleken te zijn. Conversation manager zijn, op moment dat bedrijven social nog links lieten liggen, crowdfunding, toen nog een koe en een paardekop er mee bezig was en lyrisch van mobiel, toen mensen me nog vreemd aankeken als ik zat te twitteren in de trein. Klooien met AR en streaming, toen de telefoons en het netwerk er verre van klaar voor waren.
Niet omdat ik zo graag anders wil doen maar omdat ik niet anders kan. Omdat ik zo enthousiast ben en de mogelijkheden proef die het in zich heeft voor onze samenleving.
Sterker nog, ben doordrongen van de noodzaak voor verandering. Was ik eerst vooral gefocust op technologie en zijn maatschappelijke implicaties. Nu zit de focus op hoe we ons nu als (globale) samenleving hebben georganiseerd en wat voor consequenties dat heeft in het verleden, het nu en de toekomst.
Pionieren als het continue spanningsveld tussen veilig en vet (eng). Tussen normaal en niet ingewikkeld willen doen en toch stiekem steeds dat kiezen wat voor mij net over de horizon ligt. Word regelmatig moe van mezelf. En heb medelijden met mijn kinderen die zich terdege bewust zijn geen normale vader te hebben. En daar plukken ze naast zoete ook wrange vruchten van.
En ondanks dat ik altijd een ‘waarom’ heb, is het eigenlijk het aard van het beestje. Dit is wat ik doe, welke waarom ik ook formuleer. Me begeven op paden die nog niet zo bewandeld zijn. Niet door mij en door anderen. Knoeien, stoeien, proberen, mislukken, aanpassen, vallen en weer opstaan en vaak met vuile en lege handen staan. Het is maar wat je leuk vindt ;)
Hij die in continue flux is groet u.
0