Zo dat was lekker! Vorig jaar echt nauwelijks en dit jaar was het de eerste keer. Hoop er weer een gewoonte van te maken. Ben er gek op. Dicht op het water zitten en de wereld vanuit dat perspectief te ervaren. Niet alleen visueel maar ook juist omdat het water iets rustgevends heeft. De drukte is op afstand. Het water altijd in beweging en ik dus ook.
Toen ik bij de mond van het Amsterdam Rijnkanaal aankwam smeekte mijn lichaam erom om terug te gaan :) Maar zoals altijd vond het hoofd het te leuk. Bij het Oosterdok had ik genoeg endorfine in mijn lijf om het rondje weer wat groter te maken zodat ik ook nog even op mijn geliefde Amstel uitkwam. Schrijf met pijn in m’n lijf en morgen heb ik dat waarschijnlijk ook :), maar het was het waard.
Nu ook zin om te kajakken? Je kunt ‘m altijd van me lenen, zo geregeld, vind het leuk om je met het kajakvirus te infecteren.
0