…reality is the small amount of structure and meaning that we’ve managed to cobble together from an infinite and chaotic ocean of sensory information.
En die structuur en betekenis is erg gekleurd, persoonlijke en geeft niets te maken met de objectieve werkelijkheid (als er al zoiets bestaat). Het is een manier van navigeren door het leven. En dat is noodzakelijk, fijn en goed. Maar meer dan dat is het niet. Het is geen waarheid en zeker niet dé waarheid / werkelijkheid.
Beseffen dat het slechts een navigatie mechanisme is geeft ons de kans om met andere ogen te kijken naar de (communicatieve) chaos die we met zijn allen creëren en hoe we daar anders mee moeten omgaan om niet weggezogen te worden in draaikolk van ellende.
Maar dat is verre van makkelijk, want vaak is jou structuur en betekenis ontleent aan de groep waarin jij vertoeft. De situatie die je met elkaar deelt. Elke stukje informatie die daar niet mee strookt is niet welkom omdat het de stabiliteit van de groep in gevaar brengt en dus ook jou manier van leven.
De wereld is radicaal aan het veranderen of we willen of niet. En op heel veel essentiële vlakken. Juist dan is de neiging vast te houden terwijl het juist het moment is om los te laten en het onbekende te omarmen.
Het hele verhaal op Medium: klik!
0