Welke woorden je gebruikt om iets te duiden zegt niet alleen wat over hoe je iets ervaart maar ook hoe je iets gaat ervaren. Elke keer als je het woord uitspreekt bevestig je ook een denkwijze, een perspectief. Een definiëring van je werkelijkheid.
Ik wordt me er steeds bewuster van en probeer zorgvuldiger te zijn in hoe ik iets zeg en wat elk woord aan betekenis meegeeft aan het totaal. Er zijn zoveel woorden die je gebruikt zonder dat je eigenlijk doorhebt hoe die je kijk en gevoel op iets beïnvloeden.
Eentje ervan bij mij is “tijd maken”. Ik heb het veel gebruikt als ik het erg druk had. Maar ik kan helemaal geen tijd maken. En wat zegt dat eigenlijk? Is het hetzelfde als ruimte maken voor iets? Ruimte maken is dus iets wat er niet was creëren. Vaak ten koste van iets anders.
Maar ik heb tijd, een leven lang aan tijd. En die tijd stroomt wat ik ook doe. Door de woorden tijd en maken niet meer samen in één zin te gebruiken is mijn beleving van tijd, en wat ik doe, volledig veranderd. Nu heb ik tijd, altijd.
0