in Alles komt goed

Ik dein nog

Gister ben ik naar Wormer gevaren om het noodzakelijk materiaal te kopen voor een veilige reis van Amsterdam naar Texel per kajak. Het was 42 kilometer, 8 uur varen. Voor mij de langste kajaktocht die ik ooit maakte. Het was sowieso voor veel dingen de eerste keer. Eerste keer dat ik zo vroeg op het water zat.

De eerste keer zo ver het Noordzeekanaal op. Voor het eerst door de regen, voor het eerst momenten met stormachtige wind en hogere golven dan ik ze ooit had meegemaakt.

Voor het eerst door de sluizen bij Zaandam en de Zaan afvaren. Van de ene industriële geur naar de andere varen (zijn er veel en sterk). De molens van de Zaanse schans zien vanaf het water. En voor het eerst heen en terug door de kleine Poelsluis met een 120 cm verschil in waterstand. Voor het eerst met mijn broer geeken in het kajakparadijs (hij heeft een nieuwe kajak gekocht). En dan voor het eerst varen met de nieuwe kajakspullen ;)

Het was een geweldige tocht voorzien van vele weertypes. Wat is het prachtig om de regen en de wind van verre over het water te zien aankomen met de daarbij overweldigende wolkenluchten. Blikseminslag zien boven Amsterdam. Een donder voelen in de trilling van het water…

Hoe geweldig het ook was, was uiteindelijk wel 10 kilometer te veel voor mij, in die laatste kilometers was mijn lijf waanzinnig aan het protesteren. Vooral omdat ik 6 kilometer voor het einde tegen de wind en de regen op moest terwijl mijn tank al behoorlijk leeg was.

Het reizen met de kajak is voor mij niet het avontuur of het uitdagen van mijn lijf. Wil gewoon genieten van op het water zijn terwijl je comfortabel ergens naar toe gaat op eigen kracht.

Heb nu alles om veilig de reis te maken. Vandaag lichamelijk bijkomen. Komende dagen nog wat klussen aan de kajak. En dan is het bijna zo ver.

0

Wat vind jij?

Reactie