Dingen maken voor geldelijk gewin is niets mis mee. Je hebt tenslotte dit nodig om te kunnen (over)leven in de huidige samenleving. Dat is je recht.
Maar wat als je het land en het leven waarop je het maakt erdoor vernietigd wordt? Je zowel de lucht, als het water als het land in de omgeving uitput, vergiftigd en vervuild? De natuur in disbalans brengt, gezondheidsschade brengt voor je medemens en dier. De zwakkere schakels in de keten van het leven uitbuit? Is het dan nog steeds gerechtvaardigd?
En mag je dan nog steeds verontwaardigd zijn als je daarop wordt aangesproken om dit te veranderen?
Ik blijf me verbazen dat producten die de meeste schade veroorzaken vaak het goedkoopst zijn en dat de mensen die ze maken dat straffeloos kunnen doen en oprecht verontwaardigd zijn als er stemmen van verandering klinken. We zijn alziende blind. Wat zegt dit over ons morele en ethische kompas, onze normen en waarden als samenleving? En ons inzicht in wat werkelijk waardevol is?
Wat zijn we verdwaald van onszelf. Maar de wal zal het schip keren. Tot die tijd zullen we tegen beter weten in blijven uitbuiten, extraheren, vernietigen en onmetelijk veel pijn veroorzaken. Tot we met ons eigen terechte einde geconfronteerd worden.
Video Man van Steve Cuts uit 2012
0