Een bold van AparnaN.
februari 2020
Laagjes ervaren tijd
Als ik mensen van een eerdere leeftijd zie transformeer ik onwillekeurig in dat laagje geleefde tijd. Continue in fracties van momenten lichtjes aan het tijdreizen door mijn beleefde tijdsgevoelens. Leeftijd is een steeds grotere ongrijpbare abstractie aan het worden. Alles er gewoon tegelijkertijd omhuld door een laagje nu.
Was weer bootje kijken
Ik wil graag Europa door met een boot via het binnenwater zonder duidelijk einddoel. Gewoon beginnen en zien wanneer de lol eraf is. Vandaag was ik dit bootje aan het bekijken. Uit 1920 en met een rijke historie gekoppeld aan de Afsluitdijk. Mooie grootte ongeveer 10 meter. Maar het is niet de boot voor mij.
Wielhalla
Op zoek naar een wiel voor mijn DIY ‘cart’ die mijn kajak moet gaan dragen. Komt namelijk heel precies.
De hele cart moet zo demontabel en klein zijn dat het door mijn dekluiken past. Zodat ik ‘m mee kan nemen (inclusief al mijn andere spullen) waar ik ook eindig.
Het zijn diegene linksonder geworden. Ik ben blij.
Had een droom in een droom in een droom
Zielloos bezielen
Grap
In de ban van
Ik heb de grote wens om op het water te wonen en dat die woning ook nog mobiel is. Dus heb ik mijn voelsprieten uit.
Na de Zuiderdam (liefde op het eerste gezicht) die uiteindelijk niet in de verkoop ging, kwam nu deze op mijn pad. Drie bij negen meter. Mooie maat. Ik heb een zwak voor dit soort boten. Het karakter spat er vanaf en doet me kwispelen.
Ik zie het dan al helemaal voor me hoe ik dit verbouw naar mijn idee van een oase en daar lekker de rivieren en meren mee afvaar. Vol geplakt met zonnepanelen en voorzien met een elektrische motor zodat slechts de zon me voortstuwt.
Maar na wat appen met mijn broer en een telefoontje met iemand die regelmatig boten verbouwd ben ik toch weer met beide benen op de grond. Het is niet een praktische keuze. Het was vooral de windvang die me met pijn in mijn hart doet besluiten deze kans voorbij te laten gaan.