Deze pandemie laat iedereen op de wereld goed zien dat het kapitalisme naakt is.
En dus roert het kamp dat dat al decennia lang zegt (hoor ik bij) zich meer en meer. En gaat het kamp van de keizer weer in verweer. De dans is weer begonnen na een paar weken relatieve rust.
Maar het is wel een heel andere dans geworden. We merken als (globale) samenleving nu aan den lijve wat en wie werkelijk belangrijk zijn. Wiens schouders ons dragen en wie niet. Wat van toegevoegde waarde is voor het collectief en wat alleen maar zijn eigen belang behartigd ten koste van de samenleving en de leefomgeving.
Het zal veel moeilijker zijn voor gelovers in de neoliberale politiek en het kapitalistische systeem om te beweren dat het wél kleren aan heeft. En dat iedereen, als je maar hard genoeg je best doet, ook zulke kleren kan krijgen.
Nu zaak om onszelf geen zand in de ogen te laten strooien of te laten deflecteren naar andere onderwerpen die angst en verdeeldheid zaaien1.
Op naar die duurzame, gezonde en inclusieve wereld waar welzijn van mens en natuur voorop staan! Gelukkig liggen de actieplannen al jaren klaar. Het is slechts een kwestie van keuzes maken en schouders eronder.
Uitsnede van het werk van Ivo Kruusamägi onder CC BY-SA 4.0
3denk bijvoorbeeld aan migratie en hoe dat opgeblazen is tot ongekende proporties met opleving van eigen volk eerst ten koste van onmenselijke levensvernietigende omstandigheden voor de migranten ↩