Birth is one of a growing chorus of philosophers, social scientists, authors and artists who, for various reasons, are arguing that we need to urgently reassess our relationship with the clock. The clock, they say, does not measure time; it produces it. “Coordinated time is a mathematical construct, not the measure of a specific phenomenon,” Birth wrote in his book “Objects of Time.” That mathematical construct has been shaped over centuries by science, yes, but also power, religion, capitalism and colonialism. The clock is extremely useful as a social tool that helps us coordinate ourselves around the things we care about, but it is also deeply politically charged. And like anything political, it benefits some, marginalizes others and blinds us from a true understanding of what is really going on.
Joe Zadeh in het artikel The Tyranny Of Time
Een artikel die mij weer nieuwe inzichten gaf over het concept tijd. En hoe als vanzelfsprekend ik het ervaar terwijl het niets meer is dan een constructie, een bedachte meetwaarde. Het is geen natuurwet. En die constructie is in de kern dus ook nog ongelijk. Het artikel verteld hoe (meetbare) tijd ontstaan en geïmplementeerd is en waarom. En gaat aan het eind over hoe het ons leven en ritme controleert en daarmee loskoppelt van de natuurlijke tijd. En laat je de gevolgen ervan voelen aan de hand van wat voorbeelden.
Het heeft mij weer beter leren begrijpen waarom mijn relatie met de klok altijd onder spanning heeft gestaan. En dan voornamelijk op moment dat er aan die tijd ook geld gekoppeld werd. Door dat geld werd het schaars, duur en begrenzend.
In mijn eigen werkende leven heb ik daar creatieve oplossingen voor proberen te vinden. Door de stichtingsvorm uit te proberen. Door bijvoorbeeld de kwaliteit van het werk centraal te stellen (waardebepaling achteraf). Daarna door gewoon de waarde subjectief te laten bepalen door de ontvanger en nadrukkelijk gekoppeld aan wat er gemist kon worden door die persoon. Om uiteindelijk, al weer meer dan 5 jaar, alleen nog maar onvoorwaardelijk te helpen van mens tot mens. Waardoor dat wat ik doe ook geen werk meer is en tijd irrelevant is geworden. Het gaat om de relatie en wat we samen doen. Het gaat om wat het teweegbrengt in verbinding met elkaar.
Daardoor is er ruimte om gewoon te zijn en te helpen omdat iedereen het verdiend.
En er is eerlijk gezegd nog drie redenen waarom ik blij wordt van dit artikel.
- Het bevestigd mijn gevoel.
- Het geeft mij meer mogelijkheden om onder woorden te brengen waarom ik andere keuzes maak als ik mensen spreek. Want ondanks dat ik hier al 30 jaar gesprekken over voer blijft het moeilijk mensen te laten snappen waarom ik doe wat ik doe.
- In een tijd waar de systemen (zoals klok tijd) van de afgelopen 100-150 jaar levensbedreigend zijn geworden is het goed de gevolgen in te zien en weer te begrijpen dat bijna alles slechts een bedacht iets is en we ook iets beters kunnen verzinnen en implementeren.