Het mag dan een “deepfake” zijn van Mark Rutte (gemaakt door de Correspondent) maar het voelt toch alsof een politiek leider eindelijk zegt wat er gezegd moet worden zonder omwegen. Alsof er eindelijk wordt gekozen en actie ondernomen. Bijna helend. Mijn brein wil dat dit echt is.
Waarom kan de politiek van vandaag de dag niet zo functioneren en communiceren?
Waar gaat het over?
Over hoe de politiek zou moeten reageren en acteren met betrekking tot de al het leven bedreigende situatie waar we inzitten met betrekking tot het globale ecosysteem. En in hoeverre het in de komende 50-100 jaar nog leefbaar is voor de huidige mens en al het leven op aarde. En het kaart natuurlijk het alles vernietigende kapitalisme (en de daaraan gekoppelde politiek) aan die al 50 jaar deze destructie onder het mom van “groei en welvaart” toelaten. Tot we nu op het punt zijn dat er niets meer aan te doen is en we ons ecosysteem zodanig uit balans hebben gebracht dat we alleen nog maar de schade kunnen beperken (maar niet doen). Zodat we de aarde voor ons en al het leven onleefbaar maken.
De video komt natuurlijk niet uit de lucht vallen
De Klimaatconferentie van Glasgow 2020 is begonnen waar elk land zijn doelen voor de komende jaren vooraf heeft moeten indienen. En wat bleek ze blijven willens en wetens allemaal zwaar achter in maatregelen nemen om de maximale 1,5 graden stijging grens te halen die in Parijs was afgesproken. We gaan met de huidige maatregelen en snelheid naar 2,7 graden. Woestmakend!
Omdat ik met deze wetenschap (en frustratie) al meer dan 20 jaar leef, dacht ik dat ik in mijn rouwproces al voorbij woede en frustratie te zijn, maar het blijkt weer makkelijk op te wekken.
We weten het al meer dan 100 jaar
De eerste wetenschappelijke artikelen hierover zijn van meer dan 100 jaar geleden. Het eerste grote rapport hierover stamt van 70 jaar geleden. En bijna 50 jaar weten we als samenleving dat het anders moet. En zijn er ook al 50 jaar oplossingen. Kijk maar eens naar dit journaal uit 1974. En dan zie je hoe erg we hebben stilgestaan en met hoeveel macht deze ontwikkelingen en ons collectieve bewustwording zijn tegengehouden.
We vermoorden het leven op aarde, inclusief onszelf
En lees ook dit stuk in The Guardian: Capitalism is killing the planet – it’s time to stop buying into our own destruction van George Monbiot. Die het ook weer even goed uiteenzet hoe het menselijk brein faalt en hoe die bespeeld wordt door de mensen die rijk worden van de destructie en de politieke macht die verslaaft is aan economische groei.
Wat citaten uit het artikel
0… Human civilisation relies on current equilibrium states. But, all over the world, crucial systems appear to be approaching their tipping points. If one system crashes, it is likely to drag others down, triggering a cascade of chaos known as systemic environmental collapse. This is what happened during previous mass extinctions.
… The great political transition of the past 50 years, driven by corporate marketing, has been a shift from addressing our problems collectively to addressing them individually. In other words, it has turned us from citizens into consumers. It’s not hard to see why we have been herded down this path. As citizens, joining together to demand political change, we are powerful. As consumers, we are almost powerless.
… Economic growth is universally hailed as a good thing. Governments measure their success on their ability to deliver it. But think for a moment about what it means. Say we achieve the modest aim, promoted by bodies like the IMF and the World Bank, of 3% global growth a year. This means that all the economic activity you see today – and most of the environmental impacts it causes – doubles in 24 years; in other words, by 2045. Then it doubles again by 2069. Then again by 2093.
In consenting to the continued destruction of our life-support systems, we accommodate the desires of the ultra-rich and the powerful corporations they control.
We will endure only if we cease to consent. The 19th-century democracy campaigners knew this, the suffragettes knew it, Gandhi knew it, Martin Luther King knew it. The environmental protesters who demand systemic change have also grasped this fundamental truth. In Fridays for Future, Green New Deal Rising, Extinction Rebellion and the other global uprisings against systemic environmental collapse, we see people, mostly young people, refusing to consent. What they understand is history’s most important lesson. Our survival depends on disobedience.
George Monbiot – 30 oktober 2021