Toen ik de notificatie van Twitter zag vandaag werd ik er wel blij van. Maar weet eigenlijk niet precies waarom. De eerste jaren waren geweldig. Het sloeg de samenleving plat voor mij. Mijn netwerk werd drastisch uitgebreid met boeiende mensen. Het was leerzaam, inspirerend en hielp mij en de mensen waarvoor ik werkte. Er zat geen negatief aspect aan.
Ik was al een deler met blogs en video’s online dus dit was een prachtig verlengstuk met nog snellere, directere en meer interactieve communicatie.
We hadden in toen 2007 allemaal het idee dat Twitter niet lang zou bestaan. Niemand was in staat te voorspellen hoe Twitter is vandaag, de impact die het heeft en dat het er überhaupt nog is.
Van deze 15 jaar ben ik alweer 4 jaar inactief (net als op andere sociale netwerken). Ik kijk nog wel en geef nog wat likejes en soms een reactie maar mag geen naam hebben. Ik heb praktisch gezien niets meer toe te voegen aan de conversatie. En toch zou ik mijn Twitter account, een plek waar ik meer dan 56.000 keer iets gedeeld heb, niet zo 123 opheffen.
0