Eerste nacht met z’n tweetjes zonder de “grote” camper van mijn ouders naast ons. Omdat ik wat later naar bed ga dan Els ga ik vaak nog voor een wandeling in de nacht om de stilte en de sterren in me op te nemen om daarna in de bijrijdersstoel te belanden en mijn digitale wereldje op de telefoon te verkennen.
Daarom nog even naar de dijk gereden om te kijken waar het vuurtorenlicht vandaan kwam dat ik gisteravond zag. Het was Borkum samen met een wijds uitzicht. Voelt onnatuurlijk om een Duits eiland boven Nederland te hebben. Maar grenzen zijn sowieso raar.
Op weg naar Duitsland hebben we de Eemshaven omzeild maar zelfs was het van afstand indrukwekkend net als de schaal en platheid van de Groningse landbouwgronden. Een paadje gevonden door Delfzijl en het industriegebied en daarna doorgekuierd langs de Eems richting Termunterzijl. Nog even gestopt bij het opgeofferde dorp Oterdum. Het kerkhof zit nu onder de dijk en de grafstenen zijn weer teruggezet dezelfde plek. Ingeklemd tussen het grote water en het industriegebied.
Termunterzijl was liefelijk en weer in de menselijke maat. Els ging in de schaduw rusten en ik ging wandelen. Bijzonder hoe zo’n gemaal + sluizen historisch tot stand komt en wat voor technisch hoogstaande gemalen er nu staan.
Eind van de dag Duisland gehaald en via een fijne route het plekje van mijn ouders gevonden. Inderdaad een prachtige camperplek en ook nog eens betaalbaar.
Pareltje van de dag1:
Ik wordt achteraf gezien steeds beter in split second beslissingen
Vastgelegde uitspraak van Els ten Napel die mijn brein op diverse manieren prikkelt.↩