We zijn al veel langer weg dan gedacht maar het gaat nog lekker, dus maken we de plannen voor vandaag.
Vandaag staat het hoogveen op het programma. Het is verder overal weggegraven of vele meters ingeklinkt door de door mens gemaakte afwatering (geleerd van mijn geograaf). Maar er is nog één plek waar het nog relatief hoog ligt (8,5 meter boven de zeespiegel) en waar een heus veenmeer is, het grootste van Duitsland. Uiteindelijk was de een wandeling in het gebied niet meer dan een pad van hout naar het Ewiges Meer toe en weer terug. Zonder de gepassioneerde context van Els zou ik niet echt onder de indruk zijn terwijl het dus wel een heel bijzonder gebied is.
Het is nog maar 11 uur en de dag ligt nog voor ons. Door steeds weer een puntje op de digitale kaart te zetten dwingen we de navigatie de kleinst mogelijke weggetjes uit te zoeken waar eigenlijk maar ruimte is voor één auto. Het kost wat tijd maar de beloning is groot. Zo slingeren we dieper Duitsland in. Heerlijk weg van alle drukte. En we hebben zelfs wat glooiing in het landschap en weer een aantal onverharde momenten in de hoop weer in de beschaafde wereld terug te keren.
Om uit eindelijk te belanden bij een pachtige camper standplaats bij de boer. Helemaal alleen samen met de geitjes de kat en de pony. En achter had je een heerlijk landweggetje om langs te wandelen en kennis te maken met de koeien.
Pareltje van de dag1:
Ik heb geen dingen gehad die jij niet mag zoenen.
Vastgelegde uitspraak van Els die mijn brein op diverse manieren prikkelt.↩