Spontaan op pad

Er leken nog drie mooie dagen aan te komen en daarna zou het weer erg waterig worden. Ik suggereerde spontaan dat het misschien een goed moment was om van deze mooie dagen te genieten. De familie (fervente camperaars) zeiden: Doen! Els was het er helemaal mee eens dus de volgde dag zaten we zomaar in de bus op weg naar fort Everdingen.

De eerste dag (22 september)

Eerst wat lekkere dingen kopen bij Novalishoeve om naar Hoofddorp te brengen bij de moeder van Els. We besloten op de boot om zoveel mogelijk langs de Noordzeeduinen te rijden en dat was een een hele fijne keuze. Het eerste stuk tot Callantsoog kennen we goed. We reden zelfs het stukje weg waar ik de bus heb proefgereden. Het nieuwe stuk begon voor bij mij het natuurgebiedje bij de Putten waar je even terug in de tijd stapt.

Daarna het dorpje Groet waar we een leuk kerkje spotte. Vandaar vonden we een miniweggetje die ons helemaal naar Bergen bracht. Daar ook weer zoveel mogelijk de duinkant opgezocht in plaats van de gangbare weg. Heel veel kastjes van huisjes gezien. Dit ritje van het natuurgebied bij de Putten naar en door Bergen was een Noord Holland ervaring die ik nog nooit had meegemaakt. Het was een ander wereld. En een mooie.

Daarna richting Castricum en Uitgeest om daar de grote snelweg richting Hoofddrop te nemen.

Na het bezoekje aan moeders door gereden naar Amsterdam om mijn jongens te knuffelen en ze de bus te laten zien waar hun vader zoveel tijd in gestoken heeft. Mijn werk werd gelukkig goedgekeurd. Daarna de snelste route naar Fort Everdingen genomen waar onze camperplaats was. Prachtige plek. Na een wandeling om het fort wat eten en relaxen en nog afleveringen Lower decks is Els gaan slapen en heb ik nog een rondgewandeld.

Dag twee (23 september)

Samen nog een keertje het fort bekeken om daarna tussen de uiterwaarden van de Lek en de fruitbomen door te rijden. En uiteindelijk (aan de andere kant) de Utrechtse heuvelrug te ontmoeten. 1.

Dag twee eindigde vlak bij Rhenen met de bedoeling de volgende dag het water over te steken en die Utrechtse heuvelrug te verkennen en dan richting huis te gaan. Want de regen zou eerder komen dan gedacht. Ook nog allemaal lokaal lekkers gekocht. Stoofpeertjes, bio peren en bio jam. Onze souvenirs.

En we hebben onze eerste regen. Volgens de fervente camperaars was dit onze officiële doop als camperaars.

Dag drie (24 september)

Het was gister al een beetje gaan regenen dus hebben we het dakje niet omhoog gedaan. In de miezer overgestoken naar Rhenen en daar de imposante Cunerakerk opgezocht waarvan de toren zeer prominent boven alles uittorent (wat een toren zou moeten doen). Nog een wandelingetje gemaakt door een stukje Rhenen. Het niveauverschil is zo waanzinnig. Als een geboren en getogen noordeling is dat zo’n totaal andere beleving van Nederland.

Het begon steeds harder te regenen dus al snel op pad gegaan en proberen zoveel mogelijk kleine weggetjes te vinden in dit prachtige gebied. Hebben ze zeker gevonden, maar er echt lekker doorheen met de auto lukt ook weer niet. Veel niet voor auto’s toegankelijk (wat goed is) en ook nog veel als oefengebied voor het leger. Maar we hebben het land mooi zigzaggend verkend om uiteindelijk bij Soest uit te komen.

Van daar de snelle wegen genomen tot Amsterdam. En omdat het daar weer droog was besloten toch nog door Waterland in te rijden en er een dagje aan te plakken.

Waterland was een beleving. Heb er meer dan 20 jaar naast gewoond, maar zo intensief als nu had ik het nog nooit verkend. Els heeft er talloze fietstochten gemaakt er er altijd erg van genoten. Voor haar was het vooral nostalgisch. Eerst langs het IJmeer en daarna naar binnen. Heerlijke weggetjes, natuurlijk veel water en vind het bijzonder om nog zoveel huizen en dorpjes te zien in zo’n land wat er eigenlijk niet geschikt voor is.

Daarna de Beemster in gedoken. Het niveauverschil en het verschil in landschap is indrukwekkend. Voelde waterland nog organisch waar mens en natuur een pact sloten, de Beemster voelt bijna als een industriegebied waar de mens heerst over alle elementen. We namen veel van de wegen die ik gefiets had toen ik van Texel naar Amsterdam en terug ging in 2020.

Ons eindstation was Camping en tuinderij Welgelegen in Graft. Heerlijk plekje in een prachtig en waterig landschap waar de natuur toch wel weer wat ruimte kreeg om te bepalen hoe het landschap eruit ziet.

Dag vier (25 september)

De bonus dag begint met veel zon, nat gras en een nat dak. We plunderen de campingwinkel met de onbespoten groente uit de kas en gaan met een goed gevulde tas weer op pad.

De Beemster verkennen. Els heeft een paar gebieden uitgezocht en met wat kunst en vliegwerk hebben de navigatie app zover gekregen dat het ons over de leuke weggetjes leidt en ondanks omwegen door afzettingen hebben we heel veel moois kunnen zien langs de groen lijntjes.

De foto’s doen het geen eer aan. Maar we waren er ook niet om foto’s te maken. Rond 2 uur waren we bij Shardam en hebben we de de neus van de auto richting Texel gezet. Niet over de grote wegen maar langs de “normale” wegen. Was ook nog erg de moeite waard en dik twee uur later stonden we op de boot.

Waren weer vier heerlijke dagen en dat terwijl we vijf dagen geleden geen idee hadden dat we het gingen doen. Zeer voor herhaling vatbaar dus.

De beste quote van Els tijdens de trip:

Het overgrote deel van de foto’s zijn van Els. Ik hield vooral het stuur vast en keek mijn ogen uit.

7