Vissen met bubbels, schoenen van steen: Gunter Pauli

Blauw is het nieuwe groen. Verander de regels van het spel!

De realiteit bestaat niet

Ja, met deze overtuiging loop ik al zeker 20 jaar rond. En dan bedoel echt dat de realiteit niet bestaat. Dat alles wat je ervaart niet de werkelijkheid is. Niet waar is.

De bubbels van realiteit

Ik ben verschrikkelijk nieuwsgierig. En ja ik gebruik expres het woord verschrikkelijk. Want mijn behoefte om alles van iemand te weten is bijna onverzadigbaar en dat is voor die ander niet altijd even leuk.

Hoe we door de geschiedenis heen ons hebben georganiseerd

Joscha Bach is een neuro wetenschapper. Hij heeft het hier over hoe de mens over de geschiedenis zich heeft proberen te organiseren en hoe de bestaande structuren een bepaalde schaalgrootte hebben wanneer ze niet meer werken.

In de hoek waar de klappen vallen

Blijf me dagelijks verbazen over de halfslachtigheid (zeer vriendelijk uitgedrukt) van onze “leiders” om te zorgen dat dit ruimteschip bewoonbaar blijft. We kunnen tenslotte nergens anders naar toe. Het is alsof we denken een raampje open te kunnen zetten als het te veel gaat stinken terwijl we eigenlijk in een onderzeeër zitten op kilometers diepte.

Gunter Pauli het levende bewijs dat de blauwe economie de toekomst heeft

Gunter Pauli, de man die al 20 jaar “blauwe” projecten opzet en zijn visie en boodschap graag uitdraagt, was deze keer op uitnodiging van de Circulaire stad in Pakhuis te Zwijger. Wat voor kansen ziet hij voor Amsterdam? Uiteindelijk was het meer zijn “standaard” verhaal over hoe hij de toekomst ziet en wat hij zoal

Halfslaap

In mijn halfslaap lag ik in bad water bubbels te maken terwijl ik ook wist dat ik eigenlijk in bed lag. Was een heerlijke combinatie van twee realiteiten.

Het onvermijdelijke bubbelleven

Heb ‘t er wel vaker over en het is natuurlijk een hot item in deze tijd van de informatie-explosie. Al die algoritmes die digitaal op ons af worden afgevuurd om ons te laten zwelgen in ons eigen wereldje. En in het werkelijke leven zijn we zelf ook geprogrammeerd om gelijkgestemden op te zoeken en vooral te

Tussen hoop en vrees

Elke keer als ik iets ga schrijven over de crisissen die we voorstaan als mensheid wordt ik geconfronteerd met mijn eigen ambivalentie. De optimist in mij heeft veel vertrouwen en geloof in de individuele mens en de realist ziet dat het kapitalistische systeem de mensen in zijn greep heeft. Zelfs diegene die voor verandering zijn.

Schudden aan de boom van vanzelfsprekendheid

Er is een nieuw artikel gepubliceerd over Petra en Robbert en de GEEFeconomie. Het maakt veel los merk ik. Positief, negatief en zijn vanzelfsprekende potje verwarring. Dat is super. Het laat ons weer even schudden aan die boom. Het geeft ons de kans om onszelf weer te aarden te herijken. Welke conclusie je uiteindelijk ook trekt.

Bubbelwereld

We leven er allemaal in