Kaartjes maken

Ik zit sinds begin van dit jaar in de bewonerscommissie van mijn pand Indie 2. Al zolang ik hier woon (10 jaar) zijn er plannen om te renoveren. Dankzij nieuwe regels en wetten en het compenseren van debacles van andere woningbouwverenigingen werd het steeds maar uitgesteld.

Maar nu is het proces toch echt gestart en ben ik aangehaakt om te zorgen dat de bewoners krijgen waar ze recht op hebben.

Vandaag maak ik allemaal “communicatiemiddelen” voor de 2e bewonersavond zodat wij meer inzicht krijgen in wat bewoners willen en zij ons makkelijker kunnen vinden.

En ik kan mijn knutsel en design spieren weer eens een beetje flexen ;)

Seye op weg naar Japan

Daar gaat ie, naar de andere kant van deze planeet. Weer een mijlpaal (voor mij als ouder) zo alleen op vakantie. En dan ook gelijk een aardig eindje uit de buurt :)

Het was al een hele tijd in de maak. Hij vind Japan een fascinerende cultuur en was al tijdje Japans aan het leren is aan het genieten van Anime. Een vriend van hem ging en hij kon aanhaken. Samen in een airbnb in Tokyo. Wordt zeker een ervaring om nooit meer te vergeten.

Makkelijker dan dit wordt het niet

De keuzes die ik in het leven heb gemaakt hebben consequenties. Dit vind ik een mooie. En niet eens zozeer omdat er overal nul staat. Maar omdat het een tastbaar bewijs is dat mijn leven veel minder complex is dan het ooit was. En mij zo de ruimte geeft om dichter bij mezelf te blijven en te komen. Minder ruis maakt het makkelijker om te luisteren.

De warmte van mei

Deze maand genoten van de lente en ben meer onder de mensen geweest dan in April. Al koester ik de stilte, een bewegend deeltje zijn is ook lekker. Beweging brengt beweging.

En dat geldt niet alleen voor mij. Dat kun je volgens mij extrapoleren naar onze samenleving en de mensheid. We lijken, net als deeltjes, gebonden aan de wetten van de thermodynamica. Maar dan is het bijvoorbeeld niet de temperatuur maar technologie en communicatie die de entropie vergroot.

Voeg er nog wat (ecologische) druk aan toe en voordat je het weet worden we zo vluchtig dat we onszelf verliezen en reageren met iets anders.

Hoe macht zijn eigen onvermijdelijke regels kent

En hoe dat niet direct fijn is voor het gepeupel (jij en ik dus).
Een harde, waarschijnlijke realistische beschrijving van CGP Grey over hoe je aan de macht komt en blijft en wat dat betekent voor de verdeling van de rijkdom die wordt gegenereerd.

Heeft mij weer met de neus op de feiten gedrukt. Begrijp beter waarom dingen gaan zoals ze gaan en zijn zoals ze zijn. Het blijkt enorm moeilijk om onder deze dingen uit te komen al heb je nog zo goede bedoelingen. Wil niet zeggen dat het niet kan. Het komt er waarschijnlijk op neer dat op moment dat je de macht hebt je 180 graden draait en bereid bent ervoor te sterven of in ieder geval zeer kort de macht te hebben.

Groove

Als ik een video op repeat zet en zo wel 100 keer hoor dan moet ik ‘m toch ook even hier vastleggen al is het alleen maar om later terug te vinden.

Waarom op repeat? Het is muziek die me blij maakt. Het ritme, de mix, alle geluidjes, de lekkere basgitaar… Het doen ’t gewoon voor mij. En het gebrek aan diepgang en de herhalende tekst is er perfect bij.

En dan als bonus een video waar de gave dansen van de dansers ook weer wordt gemixst. Moet blijven kijken, nog een keer, nog een keer, nog één keer…

Link: Chaka Khan – Like Sugar

Waarom de tijd gevoelsmatig sneller gaat als je ouder wordt?

Je kan het verschil tussen 100 gram en 120 gram voelen, maar tussen 200 gram en 220 gram niet meer. Het blijkt dat hoe meer we van iets hebben hoe moeilijker het voor ons is om het verschil te ervaren.

En zo is het ook met onze tijd op aarde. Hoe langer je er bent hoe sneller de tijd voelt te gaan omdat een jaar procentueel een steeds kleiner deel wordt van je totale leven. We ervaren het leven logaritmisch.

Kende Weber’s law niet, maar het gevoel natuurlijk wel. Ben heel benieuwd wat er met ons gebeurd als we in staat zijn eeuwig te leven. Theoretisch wordt de curve op een bepaald moment zo plat dat de perceptie van tijd ophoud te bestaan.

Dank je wel voor dit nieuwe inzicht Ernst Heinrich Weber.

Tijd is sowieso maar een raar ding. Het bestaat tenslotte alleen maar in ons brein.

Het verhaal van de draak

Ik heb ’t hier wel vaker gehad over de dood en ouderdom en hoe ik het eigenlijk niet zie als een deel van het leven maar een bijproduct van evolutie, een ziekte die wij in staat zijn om te corrigeren.

De laatste jaren zijn er grote stappen gemaakt in het “genezen” van deze ziekte. Mijn generatie zal er waarschijnlijk nog aan dood gaan maar de volgende generaties hebben een grote kans dat ze het eeuwige leven aangeboden krijgen. Of in ieder geval een verlenging in goede gezondheid met 100+ jaar.

Nu het serieus begint te worden komt de discussie ook los in hoeverre de dood bij het leven hoort. Wordt bijvoorbeeld het leven zonder de dood niet betekenisloos?

Om de dood vanuit een ander perspectief te kunnen zien is dit verhaal van de Draak.

Van bloesem naar kers in een paar weken

Ik ben elk jaar weer onder de indruk van de transformatie. Zodra het weer zonnig en warm wordt gaat de boom los. Binnen een week staat het in volle bloei en drie weken later zit de boom vol in het blad en draagt het de vruchten alweer. Wow.

En ondertussen genieten vele dieren van dit micro ecosysteem. De vogels eten letterlijk de knoppen, de bloesem, de jonge blaadjes en uiteindelijk de kersen. Het is een wonder dat er überhaupt bladeren en kersen in de boom zitten. En dan bied het ook nog eens bescherming en vinden vliegen het ook geweldig. En dat zorgt weer voor extra vogels en vleermuizen.

De babybadmoestuintjes in hun vierde jaar

Op mijn balkonnetje is niet zo veel plaats dus uiteindelijk een paar babybadjes gevonden bij het vuil en een kringloopwinkel. Vol gestopt met aardbeien die ik van mijn lief heb gehad en vanaf dat moment mocht het zijn eigen gang gaan.

Geef ze wel regelmatig water en wat extra aarde maar dat is het ook en na vier jaar is er een heel eigen bruisende micro systeempje ontstaan waar de diversiteit alleen maar groeit en bloeit.

De gebroken levens door oorlog

Een zeer confronterende (data gedreven) animatie over de tweede wereldoorlog en hoeveel mensen deze oorlog het leven heeft gekost en hoe dit in verhouding staat met andere oorlogen in het verre en nabije verleden.

De getallen zijn onvoorstelbaar en dan zijn nog niet eens de mensen meegeteld die er niet aan gestorven zijn maar onbegrijpelijk leed is aangedaan.

Rationeel begrijp ik hoe oorlogen ontstaan emotioneel is het een onmogelijk fenomeen binnen ons menszijn. Wat een bizarre diersoort zijn we toch.

Door: Neil Halloran
Link: The Fallen of World War II

Door de grachten

Het is een prachtige dag zo net voor bevrijdingsdag. Even een rondje maken en hopen dat het niet te druk is op het water. De wat minder drukke vaarroutes gekozen en nog even een stukje van geliefde Amstel meegenomen. Toch weer 8km.

De stilte van april 12018

Door de maanden van het jaar 2018 wordt ik steeds stiller. Ik tweet, blog, facebook, insta (account zelfs opgeheven), pin, etc nauwelijks meer. Alleen nog zo nu en dan nog een tweet. Door de jaren heen honderden accounts bij elkaar gesprokkeld en me de pleure gecommuniceerd. Ben ze nu systematisch aan het verwijderen.

Geen behoefte meer om te delen of vast te leggen, er zijn miljarden mensen die dit stokje fanatiek, met enthousiasme en idealen hebben opgepakt. Ik heb daar eigenlijk niets meer aan toe te voegen. Ik zoek bewust de stilte op, kijk, luister en lees.

De dagen worden ook steeds stiller en soms weet ik gewoon niet wat ik die dag een tekeningetje verdiend. Het was goed zonder dat er iets bovenuit springt.