De creativiteit van Bo

Er zijn van die mensen waar de creativiteit werkelijk uit alle poriën komt. Voor mij is Bo Burnham zo iemand. Maar omdat hij zware paniekaanvallen kreeg tijdens zijn optredens moest hij 5 jaar geleden noodgedwongen stoppen.

In die 5 jaar wel “even” een film geschreven en gemaakt (die geweldig is) en nu dus een nieuwe show. Helemaal zelf geproduceerd en geschreven vanuit zijn huis tijdens de pandemie genaamd “Inside”. Dit liedje Welcome to the internet heeft me betoverd.

Could I interest you in everything all of the time, a little bit of everything all of the time. Apathy is a tragedy and boredom is a crime. Anything and everything all of the time…

Als mensen zo goed zijn en zulke geweldige dingen maken kan ik blijven kijken. Het verveeld nooit. Heb dit daarom nu al meer dan 20x gekeken en geluisterd.

We think we know you

Bo Burnham is een jonge komediant die lekker inha(a)kt op onze menselijkheid en maatschappij. Beetje donkere absurdistische humor verstopt in veel eigentijdse muziek.

In het laatste stuk van zijn show What, die hij op zijn 22ste maakte, neemt hij de mensen op de hak die hem, nu hij zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt, van alles over hem denken of van hem willen. Maar hij doet dat met zoveel creativiteit waardoor hij mij en zijn publiek steeds weer weet te verrassen en de boodschap super helder neerzet. Heb het in de afgelopen dagen al zeker 5x gezien gefacineerd hoe goed alles in elkaar zit.  Dus even met jullie delen :)

“Mensen zonder kinderen hebben werkelijk geen idee wat kinderen hebben betekent”

Als vader van twee kan ik uit ervaring vertellen dat het “krijgen” en “hebben” van kinderen niet is voor te bereiden of voor te stellen. Het is een andere wereld. Een parallel universum.

Michael McIntyre (komiek) legt eventjes haarfijn uit wat het verschil is tussen de werelden. Met een verkrampte lach en veel knikken 7 minuten lang genoten. Misschien weten mensen zonder kinderen nu toch wat het is om kinderen te hebben :)

Brigitte Kaandorp heeft ons ook al eerder gewaarschuwd in “En Vliegwerk” uit 1997. (dank @fiederels)