Ontvangen is retemoeilijk en geven is het makkelijkste wat er is

Voelt als een contradictie maar kan het niet ontkennen, het is er. Heb nog niet kunnen achterhalen wat daar nou weer aan ten grondslag ligt. Genoeg over te filosoferen en het is zeker iets met kwetsbaar durven zijn, trots, eigen boontjes willen doppen, enz. Maar nog niet echt kunnen voelen waar het werkelijk vandaan komt. Juist omdat ik er tot in het diepste er van overtuigd ben dat we moeten leven vanuit het zorgen voor elkaar in plaats van het zorgen voor jezelf en daarmee voor elkaar.