Eerst

Was de eerste in het stemlokaal vanochtend. En aan het eind van de dag, met de zon achter de wolk en het Sahara zand, zag ik twee bomen in volle bloei staan. Gister ook bloesem gezien maar dat was geen hele boom. Zo heerlijk.

De staat van de democratie en klimaatverandering

Extinction Rebellion is showing Britain what real democracy could look like

George Monbiot – 16 september 2020 – link artikel

The democratic and environmental crises have the same roots: our exclusion, for several years at a time, from meaningful politics.

By contrast to our five-yearly vote, capital can respond to government policy every second, withdrawing its consent with catastrophic consequences if it doesn’t like its drift. There’s a massive imbalance of power here. The voting power of capital, with modern trading technologies, has advanced by leaps and bounds. Electoral power is trapped in the age of the quill pen.

The problem, in other words, is not just Johnson. The problem is the UK’s political system, which presents an open invitation for autocratic behaviour.

Mooi hoe George het verband legt tussen de manier waarop democratie is vormgegeven in de wereld en ons gebrek aan wegende inspraak in die politiek op belangrijke onderwerpen zoals klimaatverandering. Zonder dat daar eigenlijk een technische of organisatorische reden voor is.

Dit wordt veel te weinig gedaan. We blijven maar de symptomen in plaats van de oorzaken benoemen.

Zo blijven die onderwerpen een speelbal van macht, conflict en manipulatie.

Hoop

Gemaakt door Goran Horvat

Gister gingen in 123 landen 1,4 miljoen veelal jonge mensen de straat op om te demonstreren voor klimaatbeleid dat spijkers met koppen slaat. Het maakt me blij.

De mensheid lijkt meer en meer wakker te worden en langzaam voorbij angst en korte termijn eigenbelang te geraken. Zodat we de status quo kunnen loslaten en de macht verschuiven. Het is niet meer dan een collectieve keus.

De hoopgevende foto’s zijn (onder andere) hier en hier te vinden.

Hoe macht zijn eigen onvermijdelijke regels kent

En hoe dat niet direct fijn is voor het gepeupel (jij en ik dus).
Een harde, waarschijnlijke realistische beschrijving van CGP Grey over hoe je aan de macht komt en blijft en wat dat betekent voor de verdeling van de rijkdom die wordt gegenereerd.

Heeft mij weer met de neus op de feiten gedrukt. Begrijp beter waarom dingen gaan zoals ze gaan en zijn zoals ze zijn. Het blijkt enorm moeilijk om onder deze dingen uit te komen al heb je nog zo goede bedoelingen. Wil niet zeggen dat het niet kan. Het komt er waarschijnlijk op neer dat op moment dat je de macht hebt je 180 graden draait en bereid bent ervoor te sterven of in ieder geval zeer kort de macht te hebben.

Verschijningsvormen van democratie en kapitalisme

In deze video wordt je snel even bijgepraat over welke vormen van democratie en kapitalisme we op dit ogenblik hebben in de wereld voorzien van wat historie en een vleugje toekomst.

Wist je bijvoorbeeld dat de vele vormen van democratie die we hebben eigenlijk niet echte democratieën zijn? En dat is niet voor niets zo.1

Link: Democracy, Authoritarian Capitalism, and China: Crash Course World History 230


  1. hint: macht

Democratie in het internet tijdperk

Pia Mancini and her colleagues want to upgrade democracy in Argentina and beyond. Through their open-source mobile platform they want to bring citizens inside the legislative process, and run candidates who will listen to what they say.

Er liggen zoveel kansen om tot meer inspraak en dus tot meer democratie te komen in het tijdperk van digitale communicatie. Natuurlijk zijn er ook veel obstakels maar de kansen zijn enorm en de democratie kan wel een stevige doorontwikkeling gebruiken.

In software blijven we nooit hangen in een 1.0 versie. Maar blijkbaar hebben we met onze bestuurlijke vormen de neiging dat wel te doen. Vind het absurd dat projecten zoals die van Pia niet meer ondersteund wordt door democratische landen. De democratie zoals we dat nu over het algemeen belijden is verre van perfect.

Link: Pia Mancini: How to upgrade democracy for the Internet era

Staat/land organisatorisch denken is achterhaald

Global Citizenship in a Post-Nation State World

Sandra Miller – 2 juni 2017 – link artikel

…the first newborn birth to be registered on the blockchain. Meet Roma, the first global citizen. … It declares her a citizen of Earth rather than an arbitrary piece of territory controlled by central power.

The Global Citizen is above all a philanthropos, a friend to all mankind who seeks to help others. It is the Global Citizen, and not the institutions he creates — who can make the grand-scale decisions that will shift the world onto a better, more secure and sustainable path.

Er is een kindeke geboren die niet meer een burger is van een land of staat. Maar een burger is van de wereld. En dat is een groot goed. Dat vier ik. Dat maakt me extatisch. De arbitraire regels en grenzen van een land zijn zo verschrikkelijk achterhaald.

Goed voorbeeld is hoe kapitalisme dit uitbuit door geld massaal uit de reële economie te trekken door landen onder elkaar uit te spelen. Er zijn bedrijven met grotere begrotingen dan landen. De macht is uit balans.

En democratieën zijn op zijn best parlementaire. En het is tijd dat de burger echt de macht krijgt. Geen ongelijkheid meer door je geografische geboorte. En samen als gehele mensheid op basis van gelijkheid, inclusiviteit en decentrale distributie de koers bepalen om niet (uit) te sterven op een door ons onleefbaar gemaakte aarde.

Vloeibare democratie met Santiago Siri

Een mooi Portret van Santiago die prachtig en helder uitlegt wat hij voor ogen heeft met democracy.earth. Een nieuwe manier van democratie. Gesteund door de digitale technologie en een mix van directe democratie en een delegatie democratie. We noemen het kindje: Liquid Democracy.

Democracy is not an absolute idea, it’s a work in progress. It’s never finished it will never be complete.

Link: Liquid Democracy with Santiago Siri

Tegen verkiezingen – nieuwe democratie David van Reybrouck

VPRO Buitenhof uitgezonden 29-9-2013

De nieuwe democratie van David van Reybrouck

`Tegen verkiezingen’ zo heet het nieuwe boek van de vermaarde Belgische schrijver en politiek activist David van Reybrouck. Onze representatieve democratie raakt steeds meer in het slop. Van Reybrouck pleit daarom in plaats van verkiezingen voor een systeem van loting om de democratische instituties een nieuwe impuls te geven. Een gesprek over zijn revolutionaire idee.
Link: Tegen verkiezingen – nieuwe democratie David van Reybrouck in vpro’s Buitenhof

Lex Bohlmeijer – in gesprek met Frank Keizer

Frank Keizer (Leeuwarden, 1987) debuteerde dit jaar als dichter met de bundel Onder normale omstandigheden. Als overtuigd marxist geeft hij zijn visie op het neo-liberale tijdperk als een permanente strijd van allen tegen allen. Een opmerkelijke nieuwe stem in de literatuur. Hij spreekt in poëtische termen over onzekerheid en uitbuiting en roept de vraag op: “Hoe organiseren wij elkaar?”

Door: De Correspondent