Marktdenken

De overschatte markt

Ronald Mulder – 6 september 2020 – volledige artikel

Stel je voor dat je, aan boord van een cruiseschip, schipbreuk lijdt en met nog een paar honderd overlevenden aanspoelt op een onbewoond tropisch eiland. Wat zou je doen? Ik bedoel: wat zouden jullie gaan doen, met zijn allen, nadat je de situatie in kaart had gebracht? Zou je diepe gaten gaan graven, op zoek naar olie en gas? Zou je de inlandse varkentjes gaan fokken tot je er drie miljoen van had? Zou je elkaar gaan opbellen met een aanbod om van energieleverancier te wisselen?

Wat je wel zou gaan doen, is zorgen voor veilige en comfortabele huisvesting en voor een betrouwbare voedselvoorziening. Daarna komen een schooltje en een “ziekenhuis”.

En overal op de wereld zeggen politici: “Ja, inderdaad, dat zijn hele belangrijke zaken waar we graag meer aan zouden willen uitgeven, maar helaas, dat kan niet. Daar is geen geld voor. We moeten eerst meer gaten graven, varkens fokken en elkaar opbellen, anders kunnen we dat niet betalen. En vliegen natuurlijk, dat is ook heel belangrijk. Voor de economie.”

Marktdenken is nogal bepalend voor hoe de politiek de samenleving bestuurt.

En ondanks dat het keer op keer bewijst dat het een destructieve kracht is die de wereld en de samenleving naar de knoppen helpt wordt het binnen de bestuurlijke macht nog steeds gezien als de motor en het antwoord op alles.

En ik ben al jaren bezig die disconnect scherp onder woorden te brengen maar zoals Ronald Mulder dit in 475 woorden voelbaar en begrijpelijk doet is mij nog nooit gelukt.

Dank je wel Ronald.

(En wat historisch context vind je bij Maarten)

Complexiteit is onzekerheid omarmen

Facing complexity means befriending uncertainty and ambiguity

Daniel Christian Wahl – 17 juni 2017 – link artikel

Our dominant way of thinking in dualistic opposites makes us blind to the underlying unity. … The way we tend to try to establish certainty is by defining a particular way of seeing and limiting the boundaries of the system in question. What results is the illusion of certainty.

We would do well to understand that any perspective — no matter what science or philosophy supports it, no matter how transdisciplinary and inclusive it is trying to be, no matter how much research backs it up — any perspective is a limited view of the underlying complexity. In order to befriend uncertainty, we need to let go of our need for prediction and control.

Mooi artikel over de complexiteit van de natuurlijke systemen en hoe we als mensen er anders mee om moeten gaan en dat dat begint met een bepaalde manier van denken en de behoefte tot controle los te laten en onzekerheid te omarmen.

Noomap

Chris Larcombe gaf op 2 april 2016 op de Zeitgeist Day in London een presentatie van Noomap. Een ambitieuze manier van het in kaart brengen van de mensheid, jezelf, situaties, wereldproblematiek en dat in co-creatie.

Moest het 2x zien om het goed te begrijpen. Maar het is de moeite waard. Prachtig hoe die man denkt en daar technologie voor ontwikkeld om het mogelijk te maken.

De zelf gecreëerde levensbedreigende crisissen zijn complex en vragen om een holistisch, divers, non-linear denken en nieuwe manier van aanpak. Noomap is het antwoord van Chris Larcombe en ik ben erg onder de indruk.

Hieronder een klein intro in zijn presentatie: