ecosysteem

Er zijn 39 berichten getagd als ecosysteem.

Wij creëren er op los

Wat zijn wij als mensheid toch tot waanzinnige dingen in staat. Alle superlatieven die je kan verzinnen doen het geen recht aan. En elke dag mag ik de vruchten plukken van al dat collectieve creëren.

Zo jammer dat we de consequenties ervan niet (kunnen) overzien of bewust wegkijken waardoor we onszelf letterlijk kapot creëren.

Volgens een recente calculatie is er op de aardekorst nu meer menselijk geconstrueerde materiaal als biomassa. Het is tijd om die creatiekracht in te zetten om weer naar de natuur toe te bewegen, ons in harmonie te brengen. In synergie creëren met de natuur in plaats van ertegen. Ik weet zeker dat we versteld zouden staan van waar we dan toe in staat zijn.

Hoopvolle percentages

82 procent Nederlanders bezorgd over opwarming aarde

17 november 2020 – link

De bezorgdheid van Nederlanders over klimaatverandering neemt toe. Dat blijkt uit onderzoek van Ipsos in opdracht van ABN AMRO. De bank voert de peiling vaker uit en ziet dat het onderwerp groter wordt. Twee op de vijf Nederlanders ervaart daarbij de coronacrisis als een ‘wake-upcall’ voor het klimaat.

Het onderzoek is uitgevoerd onder ruim duizend volwassenen en is volgens Ipsos representatief voor de gehele Nederlandse bevolking.

Maar zijn we als Nederlanders ook bewust dat dit een radicale verandering van ons vraagt? En zijn we daar ook toe bereid? In 2021 gaan we weer naar de stembus. Ben benieuwd hoe zich dit vertaald in ons stemgedrag, daar ligt namelijk de eerste stap om daad bij het woord te voegen.

Achtenzestig procent!!!!!

In 50 jaar tijd zijn wilde dierpopulaties wereldwijd gemiddeld 68%(!) kleiner geworden

WWF – 10 september 2020 – link artikel

Dat blijkt uit het Living Planet Report 2020 dat vandaag is verschenen. Voor het rapport bogen wetenschappers zich over bijna 21.000 populaties, die gerekend kunnen worden tot meer dan 4000 verschillende soorten gewervelden. Het onderzoek wijst uit dat de wereldwijde populaties van zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen en vissen sinds 1970 68 procent kleiner zijn geworden.

Dat populaties zo hard krimpen, is voornamelijk te herleiden naar aantasting en vernietiging van het leefgebied van deze soorten. Je moet dan denken aan ontbossing, maar ook de aanleg van wegen waardoor leefgebieden versnipperd worden of de bouw van stuwdammen, waardoor het leefgebied radicaal verandert. Ook de jacht op en handel in wilde dieren helpt niet mee.

Zucht…

Verdriet is onvermijdelijk

Helen Macdonald: ‘It is hard to write about the natural world without writing about grief’

Lisa Allardice interviewt Helen Macdonald – 21 augustus 2020 – link

“I am wildness,” she wrote in H Is for Hawk). As in her writing, she expresses herself in easy metaphors (grief is a “submarine”), her conversation a lively tumble of anecdotes, enthusiasm and facts. “I really like to think my subject is love,” she says. “Love of the world and the things in it. And a lot of the things that I love aren’t human. It’s not that I love them in preference to humans; it is just that I notice them and I want to tell everyone about them. I want to yell: ‘Look at this! Look how cool it is. It’s amazing!’”

Her lifetime, she says, has seen the most precipitous decline in nature, with the loss of more than half the world’s large animals and more than 3 billion birds. “We’ve just fallen off a cliff. What do you do when your life is being matched, hour by hour, day by day, with disappearances?” Memories of collecting caterpillars and frogspawn are being denied to children today, not because they are “stuck behind screens” but because nature isn’t as easily found. “It is really really sad.”

De titel zegt natuurlijk al heel veel. Het is precies hoe ik me voel. Hoe kan je genieten van de natuur als je aan alles merkt dat het totaal uit balans is en in slow motion aan het omvallen is?

Opschuiven

Climate change beyond a human lifetime

John Sutter – 14 april 2020 – link

There’s a problem inherent in the climate crisis: We don’t live long enough to truly feel it. Academics call this “shifting baseline syndrome” — the idea that environmental change happens too slowly to trip our alarm bells

Gewenning. Niet het verschil voelen door de jaren heen. Bagatelliseren wat je wel merkt maar je niet uitkomt. Het is heel menselijk. Maar als je er op let en niet wegkijkt is het onontkoombaar. Ik leef nu bijna 50 jaar op aarde en ik heb op ontelbaar veel manieren gezien & gevoeld dat we het ecosysteem waar we onderdeel (en volledig afhankelijk) van zijn vernietigen.

Maar het feit blijft dat veel mensen het niet ervaren en daarom ook niet de noodzaak voelen om er wat aan te doen. En dat moet anders willen we de schade beperken zodat de aarde nog enigszins leefbaar is voor de generaties na mij.

Bron

Er is altijd wat

There’s Always Something (or, Why Are Environmentalists Always Complaining)

Nicholas Gottlieb – 27 juli 2020 – link artikel

You build a hydropower project — but what about the fish? You make batteries for electric vehicles — but what about the exploitative lithium mining in the Global South? You work towards bioenergy with carbon capture and sequestration (BECCS) as a double whammy to remove CO2 from the atmosphere and generate energy…but what about the global land use change, loss of biodiversity, and consumption of arable land that’s needed for global food supply? With environmentalists, there’s always something.

It’s an article about why that “something” that environmentalists always have to complain about isn’t just nitpicking and why it’s so important that we keep pushing back. It’s an article about how that nitpicking is actually a critically important signal telling us that the framework with which we’re approaching these problems is faulty.

Fighting climate change and the myriad of other ecological and social crises that threaten the very existence of our global civilization, if not the human species as a whole, requires rethinking the entire paradigm by which we operate.

To change our paradigm, we need to recognize that the current state of human being is a paradigm, it’s not some sort of naturally preordained “way things are.”

Het klopt er is altijd wat. Het is nooit goed genoeg. Alles wat mensen doen om het beter te doen is niet goed genoeg of heeft zo zijn negatieve kanten. Natuurlijke ecosystemen zijn complex. En er in harmonie mee leven ook.

In het huidige paradigma hebben we onvoldoende inzicht in de complexe systemen en zijn we veel te vastgeroest in het huidige exploitieve, extraherende economisch model. Waar minder erg is nog steeds exploitief, extraherend en vernietigend.

Als globale samenleving hebben we nog een lange weg te gaan. En zullen veel activisten / voorlopers nog heel wat ja maar gesprekken moeten voeren om werkelijk een samenleving een radicale nieuwe manier van denken en doen te krijgen.

Regeneratief

Family Seeking Life of Earth Regeneration

Joe Brewer – 28 oktober 2019 – link artikel

The Earth is in overshoot-and-collapse. There are deep systemic threats for the future of humanity. And we have a child who turns three years old in January. How are we supposed to live as a family?

Our approach has been to live authentically (to the best of our abilities) while struggling to (a) make sense of the planetary predicament humanity is now in; while (b) aligning our lives as much as possible with practices that help regenerate the Earth.

Van het minder kwaad doen aan onze ecosystemen naar geen kwaad doen naar het herstellen en in harmonie leven met de ecosystemen. Joe is in de derde fase terwijl de wereld nog maar nauwelijks de eerste doet terwijl we eigenlijk samen met Joe vol gas zou moeten geven.

Het regeneratieve pad voel ik ook al jaren als de manier van leven en ik ben er natuurlijk naar toe aan het bewegen.

Vondst

Iemand kwam dit tegen op strand in 2019. Deze plastic deksel van Bona bestaat al zo lang als ik leef, en ik ben oud. Het ziet er eigenlijk nog beter uit dan ik.

Waarom hebben we ooit bedacht dat plastic het materiaal was om alles van te maken? Nu is het overal en voor altijd en bedreigt het het ecosysteem. En dan maar hopen dat er een magische technologie ontstaat die plastic uit ons ecosysteem haalt voordat het onze ondergang wordt. Want werkelijk ons gedrag er op aanpassen…

Van bloesem naar kers in een paar weken

Ik ben elk jaar weer onder de indruk van de transformatie. Zodra het weer zonnig en warm wordt gaat de boom los. Binnen een week staat het in volle bloei en drie weken later zit de boom vol in het blad en draagt het de vruchten alweer. Wow.

En ondertussen genieten vele dieren van dit micro ecosysteem. De vogels eten letterlijk de knoppen, de bloesem, de jonge blaadjes en uiteindelijk de kersen. Het is een wonder dat er überhaupt bladeren en kersen in de boom zitten. En dan bied het ook nog eens bescherming en vinden vliegen het ook geweldig. En dat zorgt weer voor extra vogels en vleermuizen.

Complexiteit is onzekerheid omarmen

Facing complexity means befriending uncertainty and ambiguity

Daniel Christian Wahl – 17 juni 2017 – link artikel

Our dominant way of thinking in dualistic opposites makes us blind to the underlying unity. … The way we tend to try to establish certainty is by defining a particular way of seeing and limiting the boundaries of the system in question. What results is the illusion of certainty.

We would do well to understand that any perspective — no matter what science or philosophy supports it, no matter how transdisciplinary and inclusive it is trying to be, no matter how much research backs it up — any perspective is a limited view of the underlying complexity. In order to befriend uncertainty, we need to let go of our need for prediction and control.

Mooi artikel over de complexiteit van de natuurlijke systemen en hoe we als mensen er anders mee om moeten gaan en dat dat begint met een bepaalde manier van denken en de behoefte tot controle los te laten en onzekerheid te omarmen.