Er stond lekkere harde wind vandaag. Hoe dichter je bij het strand kwam hoe dikker de witte waas werd die het landschap omsluierde. En als je je, met je ogen op spleetjes en hoofd in de wind, door het bombardement van kleine zandkorrels heen had geduwd kom je op het verlossende strand waar het ineens over is.

Daar zie je de machtige golven en hoor je vele kleine bubbeltjes lucht samen een overweldigend geraas maken. En sommige vinden een plekje op een verdwaalde kei waar ze je tegemoet sprankelen in de zon.