Heerlijk intiem

In de berm was er een prachtige variatie bloemen. En daar waren ook deze bij en bloem met elkaar bezig.

Het was maar twee vierkante meter, zouden ontelbare vierkante kilometers moeten zijn. Het is tijd om werkelijk de de natuur de ruimte te geven om zichzelf te zijn en onszelf daar weer een harmonisch onderdeel van te maken. Wat zou dat ons leven vervullen met schoonheid en verwondering.

Ik hou van windmolens

En hier op het IJsselmeer vind ik ze geweldig staan. Strakke lijnen die uit een strakke horizon steken, met een vleugje geel onderaan waardoor ze eigenlijk weer een beetje zweven. Terwijl het landschap en het weer om hun heen wervelt. Elke seconde anders.

Moest er even voor stilstaan en naar ze zwaaien.

Het snijbietenbos

Els heeft vorig jaar snijbietenzaadjes tot mooie stevige, gezonde en volwassen planten laten groeien. En zo nu en dan nam ze wat blaadjes voor in de salade. Die paar blaadjes konden ze prima missen. En zo gingen ze de winter in, allemaal ongeveer 30-40cm hoog.

Maar nu laten ze zien wat ze werkelijk kunnen zijn. De grootste is zeker 3 meter hoog en samen zijn ze een heus snijbietenbos. Met hun verschillende kleuren, diktes en vormen zijn ze allemaal uniek.

Onder hun beschermende bladerdak krijgen ook weer andere planten een kans. En in de kruinen van het bos zitten duizenden minuscule bloemen die, als je ze schud, strooien met stuifmeel.

Blaadje vol gallen

Een (planten)gal is een woekering van een plant, ontstaan door een parasiet of symbiont, meestal een insect (een galwesp, galmug, gewone vijgenwesp, vlieg, bladluis of galmijt) die haar eieren in de plant legt. De gal, waarvan de vorm specifiek is voor een bepaalde parasiet, dient als behuizing en voedsel voor de larve.

Wikipedia

Was met Els in het bos toen ze me dit liet zien. Wel eens eerder gezien, maar nooit bij stil gestaan wat het nou precies was. We leven in een wonderlijke wereld.

Symfonie

Een dikke maand geleden voor het laatst in het bos. Wat een verschil. Was het toen nog een doorzichtig takkenbos met hier en daar een hint groen en wat bloesemaccenten, nu loop je onder en door een duizenden kleuren groene oase.

Maar een nog groter verschil is wat je hoort. Veel meer vogels die harder en fanatieker zingen en er is één geluid bij die er toen nog niet was. Het zoemen van allerlei insecten. Dat maakt de bos symfonie helemaal af.

Baby’s

De tuin zit er vol mee. Gewenste baby’s en verrassingsbaby’s. Prachtig hoe het leven ontspruit naast de kleuters, pubers, pre-volwassenen, snel groeiers, bloeiers, vaste waarden, laatkomers en oud gedienden.

De babybadmoestuintjes in hun vierde jaar

Op mijn balkonnetje is niet zo veel plaats dus uiteindelijk een paar babybadjes gevonden bij het vuil en een kringloopwinkel. Vol gestopt met aardbeien die ik van mijn lief heb gehad en vanaf dat moment mocht het zijn eigen gang gaan.

Geef ze wel regelmatig water en wat extra aarde maar dat is het ook en na vier jaar is er een heel eigen bruisende micro systeempje ontstaan waar de diversiteit alleen maar groeit en bloeit.