Kalm

De dag komt rustig ten einde. Dat stond stevig in contrast met de mijne ondanks mijn quarantaine. Het was de drukste dag sinds tijden en niks kon worden doorgeschoven naar morgen. Maar het is (bijna) gelukt. De laatste loodjes.

ps. dit is mijn 6e dag in quarantaine.

Ik hou van windmolens

En hier op het IJsselmeer vind ik ze geweldig staan. Strakke lijnen die uit een strakke horizon steken, met een vleugje geel onderaan waardoor ze eigenlijk weer een beetje zweven. Terwijl het landschap en het weer om hun heen wervelt. Elke seconde anders.

Moest er even voor stilstaan en naar ze zwaaien.

De natuur en de ruimte werkelijk voelen

Het is iets waar ik mijn best voor moet doen. Het is niet iets wat mij overkomt zodra ik de lucht inadem en om me heen kijk. Als ik niet oppas interpreteert mijn brein het slechts als een decor.

En een mooie dag als deze biedt het geen weerstand om mijn brein wakker te schudden, het landschap zelf vraagt ook niet om een fysieke inspanning en met mijn dikke winterkleren en schoenzolen is er een comfortabele fysieke barrière.

Maar toen ik hier stond voelde ik het wel terwijl ik de paarden in de verte de duin op zag klimmen.

Bloesem

Kan het niet vaak genoeg zeggen: de lente is mijn favoriete seizoen! En daarbinnen is de bloesem het helemaal. Voordat er bladeren aan de bomen zitten wordt ik getrakteerd op uitbundige bloeiende bomen. Elke keer als ik er onderdoor of langs ga voelt het als een het leven vol overgave wordt toejuicht.

Gehoord

Het ruisen van de wind door de dennenbomen, drie keer een grote bonte specht, een heleboel vinken, een pimpelmees, twee vallende dennenappels (waarvan eentje bijna raak was), ganzen, roodborstjes, een kraai, meeuwen en een achteruitrijdende vrachtwagen.