Eerst

Was de eerste in het stemlokaal vanochtend. En aan het eind van de dag, met de zon achter de wolk en het Sahara zand, zag ik twee bomen in volle bloei staan. Gister ook bloesem gezien maar dat was geen hele boom. Zo heerlijk.

Marktdenken

De overschatte markt

Ronald Mulder – 6 september 2020 – volledige artikel

Stel je voor dat je, aan boord van een cruiseschip, schipbreuk lijdt en met nog een paar honderd overlevenden aanspoelt op een onbewoond tropisch eiland. Wat zou je doen? Ik bedoel: wat zouden jullie gaan doen, met zijn allen, nadat je de situatie in kaart had gebracht? Zou je diepe gaten gaan graven, op zoek naar olie en gas? Zou je de inlandse varkentjes gaan fokken tot je er drie miljoen van had? Zou je elkaar gaan opbellen met een aanbod om van energieleverancier te wisselen?

Wat je wel zou gaan doen, is zorgen voor veilige en comfortabele huisvesting en voor een betrouwbare voedselvoorziening. Daarna komen een schooltje en een “ziekenhuis”.

En overal op de wereld zeggen politici: “Ja, inderdaad, dat zijn hele belangrijke zaken waar we graag meer aan zouden willen uitgeven, maar helaas, dat kan niet. Daar is geen geld voor. We moeten eerst meer gaten graven, varkens fokken en elkaar opbellen, anders kunnen we dat niet betalen. En vliegen natuurlijk, dat is ook heel belangrijk. Voor de economie.”

Marktdenken is nogal bepalend voor hoe de politiek de samenleving bestuurt.

En ondanks dat het keer op keer bewijst dat het een destructieve kracht is die de wereld en de samenleving naar de knoppen helpt wordt het binnen de bestuurlijke macht nog steeds gezien als de motor en het antwoord op alles.

En ik ben al jaren bezig die disconnect scherp onder woorden te brengen maar zoals Ronald Mulder dit in 475 woorden voelbaar en begrijpelijk doet is mij nog nooit gelukt.

Dank je wel Ronald.

(En wat historisch context vind je bij Maarten)

Begrijpen waarin ik leef en wat dat betekent

White People: I Want You To Understand Yourselves Better

Ijeoma Oluo – 7 februari 2017 – link artikel

Your survival has never depended on your knowledge of white culture. In fact, it’s required your ignorance.

Why do I know white culture so well? Because I’m a black woman. And while I, and just about any person of color who has spent their lives in a white supremacist society, know enough about white culture to write a book or two on whiteness and option the bestseller movie rights, y’all know almost nothing about us and even less about yourselves.
Why? Because you don’t have to.

I had to learn to talk to my white teachers in a way that didn’t seem “too boisterous,” and I learned why enthusiasm would be disruptive from me yet welcomed by white boys. I had to learn what level of eye contact with cops seemed respectful, what seemed evasive, and what seemed challenging. I had to learn why clerks in the grocery store were following me. I had to learn why the same white people who clutch their purse around me when they have a coin will come running to me for help when they don’t.

And as much as I’d like you to see me — as much as I’d like systemic racism to simply be a problem of different groups not seeing each other — I need you to see yourself, really see yourself, first. This is the top priority.

Er is zoveel te leren over hoe ik als witte mens in een maatschappij leef die voor mij gemaakt is. En Ijeoma heeft veel waarheid en inzicht te delen. Een waanzinnig goed artikel uit 2017.

Wat kan ik doen. Meer erover leren. Mijn privilege erkennen. Mijn stem gebruiken bij onrecht en ongelijkheid en de ruimte geven om verandering mogelijk te maken en die te ondersteunen.

Ongelijkheid

In één minuut zet ze duidelijk uiteen wat deze pandemie wel en niet is en wat het betekend voor de gezondheid van mensen. En hoe dit voor meer ongelijkheid zorgt en hoe dit mensen aan de onderkant van de samenleving het hardste raakt. En laten dat nou ook de mensen zijn waar we nu tijdens de lockdown met zijn allen op leunen en steunen.

Via: Barry Malone

Unheimisch

Ik maakte deze playlist wat jaren geleden en om de zoveel tijd luister en kijk ik erna en voeg ik soms wat toe. En elke keer komt het gevoel wat ik toen schreef weer net zo hard binnen.

De wereld verandert, de muziek verandert. A disturbance in the force. De glamour is er af het is raw, hard en pijnlijk. The new reality of 2012. Raw, artistic, urban, global and it’s not painting a pretty picture. Giving me the shivers.

De gebroken levens door oorlog

Een zeer confronterende (data gedreven) animatie over de tweede wereldoorlog en hoeveel mensen deze oorlog het leven heeft gekost en hoe dit in verhouding staat met andere oorlogen in het verre en nabije verleden.

De getallen zijn onvoorstelbaar en dan zijn nog niet eens de mensen meegeteld die er niet aan gestorven zijn maar onbegrijpelijk leed is aangedaan.

Rationeel begrijp ik hoe oorlogen ontstaan emotioneel is het een onmogelijk fenomeen binnen ons menszijn. Wat een bizarre diersoort zijn we toch.

Door: Neil Halloran
Link: The Fallen of World War II

Vloeibare democratie met Santiago Siri

Een mooi Portret van Santiago die prachtig en helder uitlegt wat hij voor ogen heeft met democracy.earth. Een nieuwe manier van democratie. Gesteund door de digitale technologie en een mix van directe democratie en een delegatie democratie. We noemen het kindje: Liquid Democracy.

Democracy is not an absolute idea, it’s a work in progress. It’s never finished it will never be complete.

Link: Liquid Democracy with Santiago Siri