Er zijn 236 berichten getagd als natuur.
Een (planten)gal is een woekering van een plant, ontstaan door een parasiet of symbiont, meestal een insect (een galwesp, galmug, gewone vijgenwesp, vlieg, bladluis of galmijt) die haar eieren in de plant legt. De gal, waarvan de vorm specifiek is voor een bepaalde parasiet, dient als behuizing en voedsel voor de larve.
Wikipedia
Was met Els in het bos toen ze me dit liet zien. Wel eens eerder gezien, maar nooit bij stil gestaan wat het nou precies was. We leven in een wonderlijke wereld.
Denk dat ik er voor de tweede keer kom, maar heb er geen actieve herinnering aan ;) Toch mooi stukje gemaakte natuur zo naast de Slufter. Genoten van de bloesem (en de geuren die naar je toe komen), de vele vogels en de kwakende kikkers. En de bastaardsatijnrups was ook weer van de partij. Het afweermechanisme is natuurlijk erg vervelend, maar ze zijn als rups al prachtig.
Er is veel meegenomen door de zee deze winter.
Iets proberen te behouden met miljoenen euro’s waar de natuur toch duidelijk aangeeft dat het andere plannen heeft, elk jaar weer opnieuw. Bijzonder dat we dit al decennia doen bij de eilanden.
Onder de indruk van dit sterke leven dat onder bizarre en zeer wisselende omstandigheden stand houdt en zelfs floreert.
Samen met Caro. Het was alweer een tijdje geleden. Je voelt dat de lente er aan komt. Heerlijk.
Twee weken geleden stond ik gelukzalig op 7cm dik ijs, nu geniet ik van de voorbodes van de lente en de warmte van de zon.
Het is iets waar ik mijn best voor moet doen. Het is niet iets wat mij overkomt zodra ik de lucht inadem en om me heen kijk. Als ik niet oppas interpreteert mijn brein het slechts als een decor.
En een mooie dag als deze biedt het geen weerstand om mijn brein wakker te schudden, het landschap zelf vraagt ook niet om een fysieke inspanning en met mijn dikke winterkleren en schoenzolen is er een comfortabele fysieke barrière.
Maar toen ik hier stond voelde ik het wel terwijl ik de paarden in de verte de duin op zag klimmen.
Het eerste bevroren water van het seizoen (voor mij). Blijft magisch.
The image was taken by Regina Valkenborgh, who began capturing it towards the end of her MA Fine Art degree at the University of Hertfordshire in 2012. It shows 2,953 arced trails of the sun, as it rose and fell between summer and winter over a period of eight years and one month. The dome of Bayfordbury’s oldest telescope is visible to the left of the photograph and the atmospheric gantry, built halfway through the exposure, can be seen from the centre to the right.
Regina had dit niet als doel toen ze haar bierblikje met een klein gat erin neerzette. Ze was ‘m gewoon vergeten en 8 jaar later werd het door David Campbell gevonden en dit is het resultaat. En het is meer dan geweldig.
Het artikel: Longest known exposure photograph ever captured using a beer can
Wat zijn wij als mensheid toch tot waanzinnige dingen in staat. Alle superlatieven die je kan verzinnen doen het geen recht aan. En elke dag mag ik de vruchten plukken van al dat collectieve creëren.
Zo jammer dat we de consequenties ervan niet (kunnen) overzien of bewust wegkijken waardoor we onszelf letterlijk kapot creëren.
Volgens een recente calculatie is er op de aardekorst nu meer menselijk geconstrueerde materiaal als biomassa. Het is tijd om die creatiekracht in te zetten om weer naar de natuur toe te bewegen, ons in harmonie te brengen. In synergie creëren met de natuur in plaats van ertegen. Ik weet zeker dat we versteld zouden staan van waar we dan toe in staat zijn.
Samen met Els.
We keken niet naar hoe mooi de bomen van kleur verschieten maar naar de grond die vol staat met paddenstoelen in alle maten, vormen, soorten en stadia. Van speldenkopjes tot 30 cm hoge die meebewegen met de wind.
De variëteit is enorm. Kwetsbaar en beresterk tegelijkertijd en elke dag weer anders. Allemaal slechts het zichtbare deel van het werkelijke organisme onder de grond. Natuur is machtig. En de foto’s doen het absoluut geen recht.
Foto’s van Els en een beetje van mij.
Adam Vaughan – 30 september 2020 – link artikel
Forty per cent of Earth’s plants are at risk of extinction, twice as many as previously thought, while many fungi are also under threat.
“We are living in an age of extinction,” says Alexandre Antonelli at the Royal Botanic Gardens, Kew, in London. Kew’s latest annual report on the state of the world’s plants has found that the number one threat to plants is farming.The jump from 20 per cent of plants at risk in 2016 to 40 per cent now
Waarom vliegen we niet collectief tegen de muren op van wanhoop en angst?
WWF – 10 september 2020 – link artikel
Dat blijkt uit het Living Planet Report 2020 dat vandaag is verschenen. Voor het rapport bogen wetenschappers zich over bijna 21.000 populaties, die gerekend kunnen worden tot meer dan 4000 verschillende soorten gewervelden. Het onderzoek wijst uit dat de wereldwijde populaties van zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen en vissen sinds 1970 68 procent kleiner zijn geworden.
Dat populaties zo hard krimpen, is voornamelijk te herleiden naar aantasting en vernietiging van het leefgebied van deze soorten. Je moet dan denken aan ontbossing, maar ook de aanleg van wegen waardoor leefgebieden versnipperd worden of de bouw van stuwdammen, waardoor het leefgebied radicaal verandert. Ook de jacht op en handel in wilde dieren helpt niet mee.
Zucht…
Wat zijn bomen toch geweldig. Een paar meter verderop zat een wespennest in een holle boom die via de ook holle wortels zo onder de duin.
Onder de indruk waar ik ze wel niet allemaal tegen kom. In de kleinste hoekjes tot hoog in de boom.
… geurende rozen voor kilometers. Verspreid over de duinen als unieke sneeuwvlokken. Vol met gezoem en gekwetter. Prachtig.
Een dikke maand geleden voor het laatst in het bos. Wat een verschil. Was het toen nog een doorzichtig takkenbos met hier en daar een hint groen en wat bloesemaccenten, nu loop je onder en door een duizenden kleuren groene oase.
Maar een nog groter verschil is wat je hoort. Veel meer vogels die harder en fanatieker zingen en er is één geluid bij die er toen nog niet was. Het zoemen van allerlei insecten. Dat maakt de bos symfonie helemaal af.
