Achttien

Beide zoons zijn vanaf vandaag meerderjarig. De oudste al weer meer dan een jaar terug en nu was het tijd voor de jongste. Toch een mijlpaal. Meer controle over het eigen leven en meer verantwoordelijkheden als burger. Ben trots op die gast in hoe die de afgelopen 18 jaar het leven gegrepen heeft en nu

Gretta

De moeder van Gretta heeft een boek geschreven en hier is een artikel die er je wat van laat lezen.

Als ouder zeer herkenbaar en als mens die haar zorgen deelt rollen tranen over mijn wangen. Misschien moet ik weer boeken gaan lezen.

Hallo pap

“Hallo pap” zegt een zwaardere stem dan mezelf.
Ouderschap is echt waanzinnig bijzonder.

De toekomst heb ik ze al gegeven

Toen mijn kinderen er aan zaten te komen vroeg ik mezelf natuurlijk af of het wel een goed moment was voor kinderen. Niet zozeer voor mezelf, ook een legitieme vraag overigens, maar vooral met betrekking tot de staat van de mensheid en wat het de wereld en zichzelf aandoet. En na wat amateuristisch onderzoek hield

Stilte

De jongens vliegen steeds vaker uit, moet erg wennen aan de stilte

Voorleven

Leef het voor

Een moto wat ik al jaren met me meedraag.
Het is betrekkelijk makkelijk een mening te vormen over van alles (doe ik),
maar en naar het leven is de grote uitdaging.

Lagen ouderschap

Annie Wang is al heeft in de afgelopen 18 jaar 10 foto’s gemaakt van haar en haar zoon. Met een twist die ik echt geweldig vind. Ze laat in de nieuwe foto de vorige foto zien op de achtergrond en zo komt er steeds een laagje ouderschap bovenop zonder dat het andere er niet meer is. Sterker nog je bouwt er op voort.

Zo voel ik mijn ouderschap ook. Mijn jongens zijn nu 18 en 16 en tegelijkertijd zijn de alle jaren daarvoor.

Different layers of my son and I emerge on the same surface after a lengthy accumulation of detail and texture. Different stages of my son and I are overlaid; and from the different pictures we have created dialogue with each other in this dimension upon compressed dimension. From within these dimensions will emerge a new depiction/visualization of Motherhood.
Annie Wang

Compleet

Pas als ze er allebei zijn voel ik me compleet.

Kids

Ik heb ze. Dus als iemand er met liefde, vuur, stijl en zelfspot over schrijft ben ik verloren. Looking for small, irrational, incompetent, freeloader roommates with rage issues and separation anxiety? Have kids. There will be mean girls and stupid boys. Dim-witted girls and brutal boys. Yours will say, “Not me.” You will believe them or

Struggling to Feel Human in These Times

In parallel with this deep change in myself, I keep looking into the shadowy future of planetary-scale climate catastrophe and the harms arising from the political polarizations sparking violence and bigotry among different ideological camps at home and abroad. My eyes wide open to the history of poverty and inequality, knowing how systemic corruption was

Een ode aan een dochter: veertien jaar opgroeien flitst voorbij in vier minuten

De dochter van Frans Hofmeester is 14 geworden. En dat wordt gevierd met 14 jaar levendige en kletsende portretten. Prachtig. Een lust voor het (vaderlijk) oog en een ode aan Lotte. Mijn oudste zoon wordt dit jaar ook 14 en ik verbaas me elke dag weer over het mens dat langzaam en toch ook weer

“Mensen zonder kinderen hebben werkelijk geen idee wat kinderen hebben betekent”

Als vader van twee kan ik uit ervaring vertellen dat het “krijgen” en “hebben” van kinderen niet is voor te bereiden of voor te stellen. Het is een andere wereld. Een parallel universum.

Michael McIntyre (komiek) legt eventjes haarfijn uit wat het verschil is tussen de werelden. Met een verkrampte lach en veel knikken 7 minuten lang genoten. Misschien weten mensen zonder kinderen nu toch wat het is om kinderen te hebben :)

Brigitte Kaandorp heeft ons ook al eerder gewaarschuwd in “En Vliegwerk” uit 1997. (dank @fiederels)