De onvoorwaardelijke liefde voor het tekenen

Het is niet dat ik waanzinnig geïnspireerd raak door Sha’an d’Anthes tekeningen maar elke keer als ik kijk naar één van haar video’s waar ze vertelt en laat zien hoe ze maakt wat ze maakt, krijg ik de kriebels in mijn buik. Ik voel weer dat heerlijke gevoel van tekenen en kan ik me niets mooiers voorstellen.

Je ziet echt een teken beest die doet waar ze zielsveel van houdt, er enorm goed in is geworden en zo de sterren van de hemel tekent.

De warmte van mei

Deze maand genoten van de lente en ben meer onder de mensen geweest dan in April. Al koester ik de stilte, een bewegend deeltje zijn is ook lekker. Beweging brengt beweging.

En dat geldt niet alleen voor mij. Dat kun je volgens mij extrapoleren naar onze samenleving en de mensheid. We lijken, net als deeltjes, gebonden aan de wetten van de thermodynamica. Maar dan is het bijvoorbeeld niet de temperatuur maar technologie en communicatie die de entropie vergroot.

Voeg er nog wat (ecologische) druk aan toe en voordat je het weet worden we zo vluchtig dat we onszelf verliezen en reageren met iets anders.

De stilte van april 12018

Door de maanden van het jaar 2018 wordt ik steeds stiller. Ik tweet, blog, facebook, insta (account zelfs opgeheven), pin, etc nauwelijks meer. Alleen nog zo nu en dan nog een tweet. Door de jaren heen honderden accounts bij elkaar gesprokkeld en me de pleure gecommuniceerd. Ben ze nu systematisch aan het verwijderen.

Geen behoefte meer om te delen of vast te leggen, er zijn miljarden mensen die dit stokje fanatiek, met enthousiasme en idealen hebben opgepakt. Ik heb daar eigenlijk niets meer aan toe te voegen. Ik zoek bewust de stilte op, kijk, luister en lees.

De dagen worden ook steeds stiller en soms weet ik gewoon niet wat ik die dag een tekeningetje verdiend. Het was goed zonder dat er iets bovenuit springt.

Februari 12018

Mijn nieuwe traditie geboren in 2018. De dag vastleggen met 1 mini “tekening” op mijn kalender. Hier leg ik uit hoe het zo gekomen is.

Lekker abstract. Hoe langer het geleden is hoe moeilijker het wordt voor mij om te achterhalen wat het vertegenwoordigd.

Tekenavondje op de Madurastraat 72

Een clubje kunstenaars hebben regelmatig een tekenavondje. Degene die het organiseert bepaald wat er als onderwerp aanwezig is. Deze keer was ik ook uitgenodigd en heb ik naast tekenen ook video geschoten. Geen plan vooraf, gewoon spontaan en later tot een soort collage van herhalende clipjes van gemaakt en in Flash.

Update mei 2021: Flash werkt niet meer dus heb ik deze omgezet naar video. Nu ik er op terug kijk is dit mijn eerste soort van vlog geweest. 21 november 2001 was de dag. Maakte wel meer video’s van de belevenissen van de familie (die ik in postzegel formaat weer online met de familie deelde), maar dit was de eerste die ik ook echt op mijn blog plaatste voor de rest van de wereld en ook wat meer abstract.