Appelen oogst

De oogst van de Elstar van Els in haar tuinparadijs. Boom is ongeveer drie meter hoog en heeft een stam van max vier centimeter dik. We moesten plukken omdat de merels ze (eindelijk) hadden ontdekt en er lekker van zaten te smullen.

En dan was Els al een maand er elke dag 1 tot 2 appels van aan het eten… ben erg onder de indruk.

Quarantaine voorbij

En ik heb er een negatieve test aan over gehouden.

Hoe hebben we het gevierd? Met knuffels en vers brood van de Novalishoeve, nog even het strand en de zee gezien om daarna door het bos terug naar huis te gaan.

Toen optimistisch 0,25m2 gras proberen weg te halen uit de tuin. Na veel zwoegen geconstateerd dat het één grote wortelpartij is dat je eigenlijk moet afgraven en voorzien van nieuwe aarde.

Deed ooit een beroepentest. Daar kwam ook tuinman uit. Dit bevestigde nog maar weer eens dat dat een hele slechte keuze zou zijn geweest.

Een goede dag

  • Els had een goed gesprek met de huisarts.
  • De buren krijgen volgende week zonnepanelen die we samen vorig jaar hadden aangevraagd.
  • In korte broek en shirt naar buiten en het was goed.
  • Jongste zoon heeft zijn presentatie gedaan en een zeven gehaald.
  • Oudste zoon had een fijn sollicitatiegesprek en gaat volgende week proefdraaien.
  • De laatste takken die er nog lagen van de snoeiactie van maart in de groencontainer gekregen.
  • EĂ©n van de drie groentebakken verwijderd uit de tuin en nog wat opgeruimd.
  • IJsje gegeten.
  • Met Els gekletst in de tuin.
  • Een uurtje in de zon gelegen.
  • Hoorde allemaal gezoem.
  • De vogels waren ook lekker bezig lawaai te maken.
  • Zag een citroenvlinder, een lieveheersbeestje, veel wormen, mieren, kevertjes, spinnen en slakken.
  • Mijn verkoudheid is over zijn top heen.
  • At nog een ijsje!
  • De zon schijn heerlijk mijn kamertje in.

ps. dit is mijn 7e dag in quarantaine.

Slakkenparadijs

De tuin van Els is een slakkenparadijs. Waar je ook kijkt, je komt ze tegen.

Maar bij het eeuwig moes lijken ze nog het meest thuis te zijn. Daar heb ik een grote bloempot vol kunnen wegscheppen op een oppervlakte van ongeveer 2m2. En dat was nog maar de helft.

Had op die bloempot een bord gedaan zodat ze niet zomaar weg konden. Maar de volgende ochtend was het bord eraf en waren alle slakken er vandoor. Samen waren ze sterker dan ik dacht.

Het snijbietenbos

Els heeft vorig jaar snijbietenzaadjes tot mooie stevige, gezonde en volwassen planten laten groeien. En zo nu en dan nam ze wat blaadjes voor in de salade. Die paar blaadjes konden ze prima missen. En zo gingen ze de winter in, allemaal ongeveer 30-40cm hoog.

Maar nu laten ze zien wat ze werkelijk kunnen zijn. De grootste is zeker 3 meter hoog en samen zijn ze een heus snijbietenbos. Met hun verschillende kleuren, diktes en vormen zijn ze allemaal uniek.

Onder hun beschermende bladerdak krijgen ook weer andere planten een kans. En in de kruinen van het bos zitten duizenden minuscule bloemen die, als je ze schud, strooien met stuifmeel.

De voedertafel

Els houdt zowel van vogels als poezen en dat gaat niet altijd goed samen. Dus zei ik een beetje uit de gek of het niet tijd was voor een voedertafel zodat de vogels wat veiliger kruimels en klokhuizen konden eten. En vol enthousiasme zei ze ja. Wilde ze altijd al :)

Dus met wat vergeten hout uit de schuur en overgebleven tak van de geknotte wilg dit in een uurtje in elkaar geknutseld. De eerste vogels zaten er al op. Dankbaar werk.

Druivenpikkers

Afgelopen waren de merels en de zwartkopjes de duif aan het leegpikken. Prachtig om naar te kijken. Nu is alles er echt af. Ook het laaghangende fruit, wat natuurlijk gevaarlijker is voor een vogel.

Maar echt nette eters zijn het niet dus onder de druif ligt het vol met overheerlijke druiven. De zwartkopjes wagen zich niet op de grond maar de merel na behoorlijk wat twijfel kan het toch niet weerstaan. Heb al menig kat in de sluip houding zien zitten de afgelopen dagen.

Overvloed

In Els haar tuin groeien druiven in overvloed. Ze groeien letterlijk bij de muur omhoog. Hangend uit het raam je buik rond eten genietend van de roze oranje wolken die voorbij trekken.

Ondertussen zijn de merels en de zwartkoppen er ook al weken van aan het genieten.

Paalzitten

Ik hoorde twee katten die naar elkaar aan het schreeuwen waren. En omdat dat behoorlijk uit kan lopen op pittige gevechten tot bloedens toe. Ben ik even over de schutting gaan kijken in de hoop ze zo al voldoende af te leiden en als het moet tussen beide te komen.

Billy kwam ook even mee kijken, nieuwsgierig als ze is.

Gelukkig hielp het zo’n derde wiel aan de wagen. En in ongeveer 20 minuten waren ze in super slow motion uit elkaar gegaan.

Tot blarens toe

Vandaag de container vol geknipt met de takken van de wilgenboom. Nu een blaar op mijn duim en vinger. Ben ook niets gewend.

Als over twee weken de container weer geleegd is mag ik dat nog een keer doen met de nog overgebleven stapel takken.