De vraag waarom

Richard Phillips Feynman werd gevraagd waarom magneten doen wat ze doen. En dat mond uit in een prachtig betoog waarom waarom vragen zo moeilijk zijn te beantwoorden.

De variabelen van een antwoord zijn namelijk onmetelijk groot. Want het is meestal gebaseerd op een raamwerk van dingen waar we het gezamelijk over eens zijn. Hoe je antwoord op de vraag is afhankelijk van de kennis en context die iemand heeft. En we onderschatten steeds hoe veel je moet weten om het antwoord te moeten begrijpen.

Nu weten we waarom kleine kinderen tot het gaatje waarom blijven vragen. Dat fundament moet gelegd worden :)

Link: Richard Feynman Magnets

Ontvangen is retemoeilijk en geven is het makkelijkste wat er is

Voelt als een contradictie maar kan het niet ontkennen, het is er. Heb nog niet kunnen achterhalen wat daar nou weer aan ten grondslag ligt. Genoeg over te filosoferen en het is zeker iets met kwetsbaar durven zijn, trots, eigen boontjes willen doppen, enz. Maar nog niet echt kunnen voelen waar het werkelijk vandaan komt. Juist omdat ik er tot in het diepste er van overtuigd ben dat we moeten leven vanuit het zorgen voor elkaar in plaats van het zorgen voor jezelf en daarmee voor elkaar.